Na lang wachten was het eindelijk zo ver. Ik zou afreizen naar de stad die al een hele tijd hoog op mijn lijstje van nog te bezoeken plaatsen stond: Buenos Aires. Ik had er inmiddels al veel over gehoord en het grappige is dat ik eigenlijk van niemand iets negatiefs over de stad gehoord heb.
Dus snel het vliegtuig in en op naar Zuid Amerika. Buenos Aires heeft 2 vliegvelden. Aeroparque George Newberry. Dit is het kleine vliegveld, wat net buiten het stadscentrum ligt, vlakbij het water. Dit vliegveld wordt met name gebruikt voor binnenlandse vluchten en vluchten binnen Zuid Amerika. Buiten de stad ligt het internationale vliegveld, Ezeiza. Vanaf hier naar het centrum: Recoletta, Retiro duurt minimaal 45 minuten en afhankelijk van de verkeersdrukte kan het tussen de 2 a 3 uur duren.
Ik zou verblijven in de wijk Retiro. Deze wijk ligt naast de wijk Recoletta. Recoletta is een wijk waar Argentijnse mensen met geld en mensen van stand wonen. Hier schijnt ook onze huidige koningin Maxima opgegroeid te zijn. Hier vind je ook het kerkhof van Recoletta, maar daarover in een volgende post meer.
Het nachtleven speelt zich voornamelijk af in wijken als Palermo, Palermo Soho, Palermo Viejo en Santelmo. Naast Recoletta is Puerto Madeiro een hele mooie wijk om te wonen. Recoletta heeft veel oude gebouwen in de Franse stijl waar Puerto Madeiro meer nieuwe gebouwen en appartementencomplexen heeft.
De stad heeft een enorm levendig karakter en ik voelde me er bijna meteen thuis. Het deed me een beetje denken aan Parijs. Let wel op als je in de taxi’s stapt, want sommige chauffeurs rijden echt als gekken, met name op sommige van de drukke straten. Er zijn 2 straten in Buenos Aires die erg druk zijn: Av 9 de Julio (’s werelds breedste straat) en Libertador. Op beide straten heb je tal van stoplichten en sommige taxichauffeurs maken er een sport van om zo hard mogelijk over deze straten te rijden en proberen ieder stoplicht mee te pakken zodra dit net op groen springt (zal springen) en vooral zo weinig mogelijk te remmen. Men slingert van links naar rechts over de weg en terug, snijdt elkaar af en wonder boven wonder gaat dat (bijna) altijd goed. Je moet alleen wel sterke zenuwen hebben als je dit niet gewend bent. Het mooiste van autorijden in Argentinië is dat men de airco in de auto opnieuw uitgevonden heeft. De beste airco is gewoon een open raam. Zo heb je ook je handen vrij als je ze even uit het raam wil hangen om aan te geven dat je van rijbaan wil veranderen in het drukke verkeer.
Het eten is er geweldig. Het is een paradijs voor liefhebbers van steaks, vlees en rode wijn. Je komt dan echt niets te kort. Het enige nadeel dat ik aan Buenos Aires heb kunnen ontdekken is de graffiti die je op de gebouwen ziet.
Verder kun je vanuit Buenos Aires hele mooie trips maken naar onder andere Patagonië en Mendoza (wijngebied). Afgezien van de wijk La Boca en enkele gebieden daaromheen en het gebied rondom het centraal station en de busterminal, die je afgeraden worden te bezoeken, zeker in de avond uren, had ik nergens een onveilig gevoel.
In de volgende post meer over de geschiedenis van Argentinië.
 |
| De skyline van Buenos Aires vanuit het Sheraton |
 |
| 25 Mei 1810 is het begin van de Mei-revolutie die uiteindelijk leidde tot de onafhankelijkheid van Argentinie |
 |
| Het roze regeringsgebouw, tevens bekend van de balkonscenes van Evita |
 |
| Enkele beelden van de kerk waar de nu Paus zijn kerkdiensten hield in Buenos Aires |
No comments:
Post a Comment