Al Zayed Moskee

De Sheikh Zayed Grand Mosque oftewel  جامع الشيخ زايد الكبير‎ in het Arabisch voor degenen die een nieuwe taal willen leren J is gelegen in Abu Dhabi, de hoofdstad van Verenigde Arabische Emiraten. De moskee wordt gezien als de hoofdlocatie voor gebedsdiensten in de Emiraten.

Aangezien het de grootste moskee in het land is, is het zoals reeds vermeld, de hoofdlocatie voor gebedsdiensten en specifiek het vrijdagsgebed en de Eid-gebedsdiensten. Er zijn 2 “Eid’s” per jaar. 

De eerste Eid markeert de laatste dag van de Ramadan-maand en de tweede Eid markeert de voltooiing van de Hadj Pelgrimstocht. De Hadj is een een van de vijf pilaren van de islam. Het is een pelgrimstocht naar Mekka die iedere moslim geacht wordt minimaal eens in zijn of haar leven te voltooien. De tocht eindigt in Mekka bij de Kaaba oftewel de heilige zwarte steen. Tijdens de Eid-gebedsdiensten komt het voor dat er meer dan 40.000 gelovigen in de moskee samenkomen om er te bidden.

De moskee heeft ook kantoren in de Oostelijke minaretten. Vanuit deze kantoren worden de dagelijkse activiteiten in en rondom de moskee gemanaged. De moskee heeft tevens een educatieve functie voor mensen die meer willen leren over of zich echt willen verdiepen in het geloof. Tevens zijn er specifieke programma’s voor bezoekers. Dit wordt allemaal gemanaged vanuit deze kantoren ter plaatse.

De moskee heeft ook een bibliotheek gevestigd in de Noord/Oost minaret. De bibliotheek is opengesteld voor het publiek en heeft een grote collectie boeken over een groot aantal Islamitische onderwerpen inclusief wetenschap, beschaving, kalligrafie, kunst, munten en tevens enkele zeldzame publicaties die meer dan 200 jaar oud zijn. De collectie bevat tevens een groot aantal publicaties in verschillende talen. Zo zijn er onder meer publicaties in het  Arabisch, Engels, Frans, Italiaans, Spaans, Duits en Koreaans.

Het ontwerp en de bouw van de moskee beoogt de de wereld samen te brengen doordat er tijdens de bouw ambachtslieden en materialen gebruikt zijn uit verschillende landen in de wereld. Zo zijn er materialen gebruikt uit Italië, Duitsland, Marokko, Pakistan, India, Turkije, Maleisië, Iran, China, het Verenigd Koninkrijk, Nieuw Zeeland, Griekenland en de VAE. Aan de bouw hebben verder meer dan 3,000 werkers en 38 bekende tot zeer bekende constructiebedrijven meegewerkt. Voor de bouw werden veel natuurlijke materialen gebruikt omdat deze een langere levensduur hebben. Zo zijn er onder meer marmer, goud, halfedelstenen, kristal en keramiek gebruikt. Het Italiaanse bedrijf Impreglio stond aan het hoofd van het consortium van bedrijven dat de uiteindelijke bouw verwezenijkt heeft.

Invloeden die als inspiratie voor het ontwerp van de moskee gediend hebben zijn: Arabisch, Perzisch, Mughal en Moors. Specifiek is er inspiratie ontleend aan de Badshahi moskee in Lahore, Pakistan en de Hassan II moskee in Casablanca. De bogen zijn voornamelijk Moors terwijl de minaretten klassiek Arabisch zijn. Het ontwerp van de moskee is dus oprecht een smeltkroes van verschillende invloeden.

Keuzevak in Dubai – deel 4

De derde dag stond in het teken van een bezoek aan Abu Dhabi met een bezoek aan de National Bank of Abu Dhabi waarbij een meeting gepland stond met de Chief Economist en een meeting met de Abu Dhabi Investment Council. Het slotstuk van deze 3 dagen zouden de meetings worden met 2 leden die werken voor de kroonprins van Abu Dhabi en Sheikh Nahayan Mabarak al Nahayan, de minister van Cultuur, Gemeenschap en Ontwikkeling in de Verenigde Arabische Emiraten.

Als activiteit zou er of een bezoek volgen aan Masdar City of een bezoek aan de Al-Zayed moskee. Dit werd uiteindelijk een bezoek aan de Al Zayed moskee, maar daarover later meer.

Al met al was het een heel interessante ervaring omdat het cultureel zo anders is dan in de Westerse wereld. Dit was deels ook zo toen ik voor het eerst naar Azië ging, maar wat betreft het Midden-Oosten komen daar ook stigma’s bij. Je moet er dan ook erg voor waken dat je deze stigma’s waar je voortdurend mee geconfronteerd wordt in de Westerse wereld en media naast je neerlegt en er echt open in staat.

Dan kun je namelijk pas echt alles op waarde schatten en oprechte waardering opbrengen voor wat er in de MENA regio allemaal speelt en hoe bepaalde landen zich ontwikkeld hebben. Dubai kan zich meten met een groot aantal Westerse wereldsteden. Niet noodzakelijkerwijze met sommige Aziatische steden. Dit omdat ik het gevoel heb de steden in Azië toch vaak iets compacter zijn en alles vele malen dichter op elkaar gebouwd is, alhoewel dit zeker niet geldt voor Beijing. Dit terwijl in Dubai aan ruimte geen gebrek is. Alles is dus vrij ruim opgezet met grote, brede wegen. Het doet denken aan een stad in de USA als Dallas, mogelijk ook LA. Grote en brede wegen betekent overigens niet dat er geen files zijn, want die zijn er helaas wel. Wat dat betreft heb ik nog geen wereldstad gevonden die (grotendeels) filevrij is. Als er iemand suggesties heeft wat betreft filevrije wereldsteden, let me know J.

Gelukkig zou ik nog ee paar dagen langer in Dubai verblijven. Dit om een beetje bij te komen van de lange reis, de intensieve dagen en van Dubai en omstreken te genieten. Dubai kan zich namelijk zeker meten met (bijna) iedere wereldstad als het op luxe, gastronomie en andere aangename zaken van het leven gaat.

Zoals gezegd in de volgende post meer over de Al Zayed moskee.

Keuzevak in Dubai – deel 3

De tweede dag van het keuzevak was een vrij “droge” dag. Niet vanwege het weer want het regende volop, maar vanwege het materiaal wat behandeld werd. In de ochtend ging het eerste deel met name over de historie van Islamic Finance, Shariah Boards, de functies die deze Boards bekleden en de Fatwa. Het tweede deel in de ochtend ging met name over de Dow Jones Fatwa, de aandelenkant van de kapitaalmarkt en investeringsfonds-structuren.

De Shariah Boards bekleden een belangrijke functie binnen de Islamic Finance. Voor moslims die strict Islamitisch willen bankieren is het belangrijk dat de producten Shariah-compliant zijn (in overeenstemming met de Shariah-wetgeving). Shariah Boards bestaan voornamelijk uit geleerden, waarvan een aantal Shariah-scholars zijn oftewel mensen die de Shariah bestuderen. De Board kan dus bestaan uit mensen uit het bedrijfsleven, professoren, maar ook religieuze leiders. Deze Board voert dan een review uit van het financieel product of structuur en kan vervolgens een Fatwa afgeven. Door middel van een Fatwa keurt deze Board het product goed en wordt het in overeenstemming geacht met de Shariah wetgeving.

Er dienen echter wel enkele kanttekeningen geplaatst te worden bij dit proces. Ten eerste is het niet erg transparant en worden bevindingen vaak niet of nauwelijks gepubliceerd. Ook het denkproces en afwegingen die er gemaakt zijn om tot het oordeel te komen worden veelal niet openbaar gemaakt. 

Daarnaast heeft het bedrijf dat de Fatwa aanvraagt een grote hand in het samenstellen van de Shariah Board. En zoals al eerder aangegeven zijn er binnen religies minder en meer conservatieve groeperingen. Het is dus vooraf erg belangrijk om aan te haken bij (te selecteren uit) de juiste groepering (meer dan wel minder conservatief) aangezien dit zowel van invloed is op het al dan niet verkrijgen van de eventuele fatwa als de doelgroep die men probeert te bereiken met het product. Het proberen te bereiken van een vrij conservatieve groep op basis van een Fatwa afgegeven door een minder conservatieven groep kan weleens niet zo succesvol zijn als men vooraf hoopt/verwacht.

De middagsessie ging vooral over specifieke financiële producten en structuren zoals Ijara wat een lease structuur is die veel gebruikt wordt in Onroerend Goed transacties, Private Equity, Murabaha, Musawamma en Tawarruq, Mudaraba, Takafu en Sukuks.

Nu zal ik jullie een gedetailleerde bespreking van deze producten en structuren besparen J, maar het heeft me wel de mogelijkheid gegeven om een paper te schrijven over een van de onderwerpen (Takaful).

De grootste problemen waar Islamic Finance momenteel mee te maken heeft, zijn het gebrek aan transparantie en schaalgrootte. Doordat het Fatwa-process vaak erg gecompliceerd is, product specifiek en bevindingen slechts beperkt gepubliceerd worden, zijn er weinig mogelijkheden om gebruik te maken van reeds opgebouwde kennis en bestaat het gevoel dat met enige regelmaat “het wiel opnieuw uitgevonden moet worden”. Verder is, specifiek bij Takaful (verzekeringen), schaalgrootte en ervaring/kennis erg belangrijk. Ervaring/Kennis is belangrijk om adequate premies te berekenen voor de risico’s die je als onderneming wil verzekeren voor je klanten. Fouten die hier gemaakt worden, kunnen verstrekkende gevolgen hebben voor de verzekeraar. Daarnaast is schaalgrootte erg belangrijk. Dit omdat er vaak een verhouding is tussen het totaal aantal klanten en het aantal klanten dat uiteidelijk een claim indient. Veel verzekeraars zijn kleinschalig en als je dan om klanten te winnen gaat concurren op basis van prijs (lage premies) terwijl je de risico’s niet goed in kunt calculeren kunnen de gevolgen zoals eerder vermeld desastreus zijn.

Keuzevak in Dubai – deel 2

De eerste dag was er een uitgebreid en gevarieerd programma. Zo werd de dag geopend met presentaties van de gouverneur van het DIFC (Dubai International Financial Center) samen met zijn collega die aan het hoofd staat van Strategie en Corporate Planning. Dubai, aangezien het liberaler is dan vele omringende landen in het Midden Oosten, probeert zich te profileren als een financieel centrum, zowel voor het Midden Oosten zelf als ook een verbinding te vormen tussen het Midden Oosten, Afrika en de rest van de wereld. Dit aangezien het vrij centraal gelegen is tussen Europa, Azie en Afrika. Het nadeel wat Dubai echter heeft is dat het weekend valt op vrijdag en zaterdag en zondag een gewone werkdag is in Dubai. Dit kan een probleem geven aangezien de beurzen open zijn van maandag t/m vrijdag en je dus of mensen 1 dag van hun weekend moet laten werken of je het gevaar loopt dat je 1 dag per week mist en dat is met de volatiliteit van de beurzen en verwachtingen van klanten gewoonweg onmogelijk. In Saudi Arabië viel het weekend t/m juni 2013 op donderdag en vrijdag, maar dat is vanaf juli van datzelfde jaar per koninklijk decreet veranderd en gelijk getrokken met de rest van de regio (vrijdag/zaterdag).

Gedurende het tweede deel van de ochtend waren er presentaties en een panelsessie met onder andere CEOs and CFOs van enkele investeringsmaatschappijen, het hoofd van de Investment Banking Divisie van de Nationale Bank van Abu Dhabi en de CFO van Pepsi Co.

Na de lunch ging men dieper in op de specifieke omstandigheden in Saudi Arabië en Egypte met een 3-man panel inclusief 1 van de professoren die oorspronkelijk uit Turkije komt.

De dag werd afgesloten met een bezoek aan de Burj Khalifa, wat tot op heden nog steeds het hoogste gebouw ter wereld is. Er zijn plannen om hogere gebouwen te bouwen in onder meer China en Saudi Arabië, maar die zijn voorlopig nog niet klaar.

Er zijn overigens verschillende economische theorieën over de nadelige effecten voor de economie als geheel als gevolg van het bouwen van dergelijke prestigieuze en hoge gebouwen. Aangezien de bouw van dit soort complexen enorme kapitaalinjecties vergt, zorgt dit in de rest van de economie voor een misallocatie van kapitaal wat op de (middel)lange termijn nadelige gevolgen heeft voor de economie als geheel.

Nu is het zo dat een aantal landen in het Midden Oosten relatief rijk zijn als gevolg dat bij voorbeeld in sommige landen olie rijkelijk aanwezig is. Echter het nadeel hiervan is dat deze landen te veel leunen op de inkomsten die relatief gemakkelijk binnenkomen door het winnen en verkopen van de olie. Door de veelal overvloedige aanwezigheid van deze grondstoffen is er echter weinig noodzaak voor deze landen om te innoveren en sluipt er een vorm van inertie in het land. Volgens een van de professoren die ik had voor een ander vak wordt dit ook wel “Dutch Disease” genoemd en dateert uit de Gouden Eeuw voor Nederland. In deze periode verdiende Nederland heel veel geld aan de specerijenhandel met het Oosten en was er verder weinig innovatie. Het grappige is overigens dat voorop lopen met bepaalde vernieuwingen ook niet altijd een voordeel is. Zeker niet als je niet continu blijft innoveren. Zo liep Engeland voorop in de Industriële Revolutie, maar konden andere landen vrij eenvoudig de achterstand inhalen door gebruik te maken van de opgebouwde kennis inclusief gemaakte fouten en het vervolgens beter doen in eigen land. Als gevolg van het gebrek in Engeland om continu te verbeteren, verouderde het industriepark en kapitaalvoorraad vrij snel waardoor het binnen enkele jaren weer tegen een innovatie-achterstand aan keek.