Sunday, December 21, 2014

Isla Mujeres – deel 4

Duiken en snorkelen in de wateren rondom Isla Mujeres wordt beschreven als “onvergetelijk”. Het Manchones-rif begint net uit de kust van het eiland en het Cuevones-rif en Banderas-rif liggen beide dichtbij. Het water is kalm en helder, perfect voor zowel de beginnende als gevorderde duiker. Met 50 toegankelijke duik-sites is Isla Mujeres een uitstekende duiklokatie en krijgt het niet altijd de aandacht die het wel verdient omdat die aandacht voornamelijk uitgaat naar Cozumel. Voor de mensen die op Playa Norte verblijven is de lagune naast het Avalon hotel een geode optie om te snorkelen aangezien je er een respectabel aantal vissen kunt zien in een locatie die eenvoudig toegankelijk is.

Er zijn voor zover bekend 3 duikshops waar je duikexcursies kunt boeken op het eiland.

Verder is er voor de sportievelingen ook de mogelijkheid om te gaan vissen. Je kunt dit vrij eenvoudig doen door het te vragen aan de medewerkers van het hotel. Deze brengen je dan in contact met lokale vissers. Er zijn wel kosten aan verbonden en die kunnen enigszins variëren. Het grote pluspunt is dat de vis die je vangt mag houden. Deze kun je dan meenemen naar een lokaal restaurant waar ze de vis voor je bereiden op de manier waarop jij dat wil.

Tevens zijn er verschillende andere activiteiten op Isla Mujeres. Het eiland heeft verschillende stranden inclusief Playa Norte. Het zachte zand van Playa Norte en het feit dat het strand vrij egaal is, maakt het bij uitstek geschikt voor Beach Volleyball. Het oorspronkelijke volleyball-veld wat lag voor de deur van de Buho-bar is inmiddels verdwenen. Dit is gevolg van veranderingen in het getij alsmede dat zand van de zeebodem enhet strand weggehaald is om de stranden in Cancun zelf op nieuw op te spuiten nadat deze enorm beschadigd waren door de orkaan Wilma. Alhoewel Playa Norte dus niet meer in de oorspronkelijke staat verkeert, is er onder de lokale bevolking nog steeds de hoop dat het ooit weer in de oorspronkelijke staat hersteld wordt.

Als je op zoek bent naar een erg gestructureerde vakantie in de bekende internationale high-end hotels, kun je beter niet op Isla Mujeres overnachten of langer verblijven. Enige kennis van de Spaanse taal helpt zeker. Wees niet bang om te eten in kleine, bescheiden restaurantjes. Voor een zeer klein bedrag krijg je vaak zeer geode maaltijden en meer dan genoeg voor meer dan 1 persoon. Als je laat in de lente gaat of in het begin van de zomer, is het aan te raden om aan de Noord-Oost kust te verblijven. Alhoewel de kust erg rotsachtig is en je er niet kunt zwemmen, staat er een continu briesje wat voor enige verkoeling zorgt. Het stadje heeft een groot aantal loslopende honden en katten. Als je gaat eten op Hidalgo St zul je, als het weer goed is, veel mensen buiten zien zitten. Wees niet verbaasd als een puppy of kat zich ineens tactisch naast je stoel of tafel neerzet in de hoop dat er iets van je bord afvalt. J De stad en de mensen zijn erg laid back, dus maak je vooral niet te druk als bepaalde zaken niet meteen gaan zoals je dat graag zou willen, maar “go-with-the-flow” en het lost zich vanzelf op.

Zoals eerder besproken is het zeker een aanrader om een fiets, scooter of golf cart te huren om het eiland te gaan verkennen. Heel veel toeristen zie je niet het eiland rondtrekken. Ze blijven vaak op de  plaats waar hun excursie hen heen brengt. Het geeft je een unieke ervaring en de mogelijkheid om het Zuidelijke en Oostelijke deel van het eiland te zien waar je een aantal kleine prive-strandjes aantreft en ook een aantal kleine dorpjes met goed eten en leuke activiteiten.

Dit zijn de 50 posts voor dit jaar. Bij deze wens ik iedereen fijne feestagen en in de eerste week van januari pak ik de draad weer op met nieuwe posts over nieuwe verhalen, trips en andere ervaringen.

Thursday, December 11, 2014

Isla Mujeres – Deel 3

Er zijn ook verschillende wateractiviteiten die je kunt doen op en rondom Isla Mujeres. Onderstaand tref je een overzicht aan van wat er zoal te doen is.
  •  Walvishaai-tours. Vanaf medio mei tot en met September komen honderden walvishaaien samen in de wateren rondom Isla Mujeres. Het hoogseizoen voor wat betreft de walvishaaien is in juli en augustus. Tours kun je overal op het eiland boeken, maar officiële touroperators hebben onderling prijsafspraken gemaakt en brengen een vaste prijs in rekening. Dit omdat ze hierdoor bepaalde standaarden en veiligheidsmaatregelen kunnen garanderen om de haaien te beschermen. Je kunt echter wel kortingen bedingen als je meerdere excursies boekt. Via straatverkopers is het echter mogelijk om excursies te boeken voor een significant lager bedrag, maar je dient wel op te passen aangezien dit niet (altijd) de officiële excursies zijn. De excursies zijn over het algemeen inclusief ontbijt, snorkelgear, 8-10 mensen per boot, een trip van 45-60 minuten naar het gebied waar de haaien zich voornamelijk bevinden en dan 5-15 minuten in het water met de haaien afhankelijk van hoeveel haaien er zijn. Deze haaien zijn dus heel duidelijk niet gevaarlijk voor mensen. J Op de weg terug is er vaak nog de mogelijheid om ergens te snorkelen bij een (koraal)rif en wordt er ergens geluncht. Je bent verplicht om een reddingsvest te dragen tenzij je een wetsuit hebt. Wat daar de logica van is ontgaat me even aangezien een wetsuit en zwemvest niet hetzelfde effect hebben, maar dat terzijde. J Aangezien het gemakkelijker is om met de haaien te zwemmen in een wetsuit dan in een log zwemvest is het een overweging om een wetsuit te huren/kopen/mee te nemen,
  • Garrafon Park. De Zuidkant van het eiland mist een zandstrand, maar biedt wel de mogelijkheid om te snorkelen en je kunt er een overvloed aan vissen zien. Het kristalheldere water maakt het zwemmen en snorkelen er zeer aangenaam. Het koraalrif dat ligt tussen de beschermende boeien is zwaar beschadigd door stormen en door jaren van onachtzame snorkelaars. Echter enkele jaren geleden is er een omslag gemaakt. Er is een gezondere omgeving gecreëerd voor het koraal en het rif begint langzaam aan te herstellen. Het heeft nog een lange weg te gaan, maar het gaat ieder jaar iets beter. Toegang tot het park is niet goedkoop, maar iedere dag voeren boten vanuit Cancun talloze toeristen aan. Als gevolg hiervan kan het vrij druk zijn in het park. Als je op het eiland verblijft, kun je voor ongeveer 40 pesos ook snorkelen in de wateren die grenzen aan het Garrafon Park. Alhoewel het niet het park zelf is, is het nog steeds erg indrukwekkend.
  • Dolphin Discovery. Dolphin Discovery is gelegen op het Noord-Westen van het eiland, op het schiereiland Sac Bajo om precies te zijn. Het is een klein amusementspark met nevenvestigingen in andere delen van het Caribisch gebied inclusief Cozumel en vooral bekend vanwege de mogelijkheid die bezoekers geboden wordt om met dolfijnen te zwemmen. Verder heeft het park nog een groot aantal andere zeezoogdieren. Vanuit Cancun kun je de ferry nemen vanaf Playa Langosta gelegen op de Boulevard Kukulcan Km. 5. Vanaf Cancun duurt de overtocht ongeveer 40 minuten.
Volgende week meer over snorkelen en duiken alsmede wat je op het eiland zelf kunt doen.

Sunday, December 7, 2014

Isla Mujeres – deel 2

Wat is er zoal te zien op Isla Mujeres?

Een van de bezienswaardigheden die je kunt bezoeken, is een schilpaddenfarm genaamd Sac Bajo. Deze kwekerij ligt ten Noorden van Playa Paraiso en wordt gefinancierd door de overheid. Hier worden bedreigde schilpadden gekweekt/gefokt. Ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik het juiste wordt niet precies weet J, maar de bedoeling is om te zorgen dat door het kweek/fok-programma het aantal levende schildpadden van een bedreigde soort juist toeneemt. Je kunt hier ook jonge schildpadjes in tanks zien.

Verder is er de Hacienda Mundaca. Deze hacienda is gelegen aan de weg naar Garrafon, 3.5 km voor Playa Lancheros en Playa Paraiso. Het is een 19e eeuwse hacienda die gebouwd is door de Caribische piraat Fermin Mundaca. Op het terrain van de hacienda vind je onder meer muren, bogen, exotische planten, tuinen, een vogelbroedplaats, vee en een boomgaard.

Playa Norte is een populair strand. Zoals de naam al doet vermoeden ligt Playa Norte op het Noordelijke deel van het eiland. Dit gebied heeft ondiep water en een parelwit zandstrand. Op/aan het strand vind je een groot aantal leuke restaurants en barretjes alsmede een aantal hotels. Playa Norte is een populaire bestemming en aangezien een groot aantal toeristen hier hun vakantie doorbrengen, kan het er erg druk zijn, vooral tijdens het hoogseizoen.

Naast Playa Norte ligt Playa Sol op het Noord-Westelijke deel van het eiland. Playa Sol is bij uitstek de beste locatie op het eiland om de zondersondergang te bekijken. Playa Sol is vaak ook minder druk dan het naast gelegen strand. Opvallend is wel dat ondanks de stranden naast elkaar liggen en het op Playa Sol minder druk is, het water op Playa Sol niet zo ondiep is als op Playa Norte. Op/aan Playa Sol liggen tevens verschillende bars en drankjes zijn er goedkoper dan op Playa Norte.
Tot slot is er Punta Sur. Punta Sur ligt op het Zuidelijke puntje van het eiland. Hier ligt een kleine ruïne. Deze ruïne is wat overgebleven is van een voormalige vuurtoren en temple voor de godin Ixchel. Ixchel was de godin van de vruchtbaarheid. Tevens is er een park waar beelden tentoongesteld. Alle beelden die hier tentoongesteld staan, zijn beelden op basis van moderne beelhouwkunst.

Er schijnt ook een locatie te zijn waar veel (gestileerde) beelden van vrouwen op de zeebodem staan als een soort van terracotta legertje. Ik heb hier alleen op de informatiesite niets over kunnen vinden, maar dat kan zijn omdat het gelegen is in het water (ver) buiten het eiland. Je zou deze beelden echter kunnen zien tijdens een snorkelexcursie.

Sunday, November 30, 2014

Isla Mujeres

Isla Mujeres is een heilige plaats waar de godin Ixchel gedurende een periode van ongeveer 1000 jaar vereerd werd. Rond 1850 vestigden de eerste moderne bewoners zich op het eiland en stichtten er het dorpje Dolores.

Het hoogseizoen is gedurden de wintermaanden aangezien dan de temperatuur iets koeler is. Tijdens de zomermaanden kan het heel erg warm zijn door de brandende zon en zeer beperkte beschutting. Tijdens de zomermaanden bestaat echter wel de mogelijkheid om walvishaaien te zien omdat die dan in de omliggende wateren te vinden zijn en soms zelfs in groepen die op kunnen lopen tot 400.
Isla Mujeres kun je op verschillende manieren bereiken. De meest gebruikelijke is per boot en je kunt vanaf 4 verschillende locaties de oversteek maken:
  • Puerto Juarez gelegen aan de Av. Jose Lopez Portillo. Vanaf Puerto Juarez vertrekken er boten iedere 30 minuten tussen 05.00 en 22.30 en een laatste boot om 23.30.
  • Playa Tortugas, gelegen in de hotelzone aan de Blvd. Kukulcan (km 6.5). Vanaf Playa Tortugas gaat de boot eens per uur tusen 09.00 en 17.00.
  • Playa Caracol, ook gelegen in de hotelzone aan de Blvd. Kukulcan (km. 9.5). Vanaf Playa Caracol vertrekt er ieder 1h15 minuten een boot tussen 09.00 en 16.45.
  • El Embarcadero ook gelegen in de hotelzone aan de Blvd Kukulcan (km 4.0). Vanaf El Embarcadero vertrekt er ieder 1h15 minuten een boot tussen 09.15 en 16.30.
De ticketprijzen kunnen verschillen afhankelijk van de plaats vanwaar je vertrekt en iedere touroperator heeft vaak afspraken gemaakt met de ferry op een van deze plaatsen. Het is echter ook mogelijk om individueel en zelfstandig, zonder excursie te boeken Isla Mujeres te bezoeken.

Het eiland is ongeveer 7 kilometer lang en het Noordelijke deel ziet de meeste toeristen. Dolores en het eiland zelf zijn erg compact en alles is op loopafstand. De meeste locals leven echter op het centrale deel vanhet eiland. Ondanks dat alles goed te belopen is, zijn er ook taxi’s en taxi’s brengen je overal op het eiland heen voor 30 pesos. Echter als je naar het Zuiden van het eiland wil, bij voorbeeld om daar excursies te doen, is het raadzaam en makkelijker om een scooter of golfkarretje te huren voor een dag wat ongeveer 25 USD per dag kost (na onderhandelen J ).

De wegen zijn allemaal verhard en vormen een lus op het eiland. Zo kun je dus eenvoudig een rondje rijden of lopen over het hele eiland. Je moet echter wel enigszins voorzichtig zijn omdat er aan de Caribishe kant van het eiland flinke windstoten min of meer uit het niets kunnen komen en je enorm kunnen verrassen, zeker als je op een scooter rijdt. Om de snelheid enigszins te kunnen beperken zijn er ook een aantal verkeersdrempels aangelegd. Dus ook daar dien je rekening mee te houden.

Volgende week meer over wat er zoal te zien is op Isla Mujeres.

Monday, November 17, 2014

Cancun – deel 3

Cancun heeft ook een aantal overeenkomsten met andere toeristische bestemmingen. Zo staat er in de aankomsthal een klein legertje aan mensen die proberen de toeristen eruit te plukken en ze allerlei dingen aan te smeren van excursies tot taxi-ritjes to time-share presentaties. Een deel van de hotels in Cancun hebben naast een regulier deel namelijk ook een time-share deel.

Er zijn verschillende vormen van time-share: tijdelijk en permanent. In sommige gevallen koop je een aantal weken vakantie die je in een bepaalde periode kunt gebruiken en in andere gevallen koop je een aantal weken per jaar in een hotelappartement (eigendom).

Het grootste verschil is dat je in het ene geval daadwerkelijk een eigendomsrecht hebt, terwijl in het andere geval het puur om weken vakantie gaat met alle (belasting)gevolgen vandien.

Grappig is wel dat ze je proberen naar die presentaties te lokken. Je krijgt vaak een etentje aangeboden (meestal buffet) en een taxirit heen en terug. Vervolgens krijg je dan de hele salespitch en word je vanalles voorgespiegeld en hoe langer je het uitstelt, hoe meer ze de prijs laten zakken. En iedere keer als je aangeeft niet echt geïnteresseerd te zijn, trekt die persoon zich even terug en komt vervolgens terug met zijn/haar manager.

Deze manager geeft je vervolgens een soortgelijke pitch en een beter voorstel. Zo gaat dat even door en tot slot gooien ze er nog een speciale korting tegenaan, onder het motto: deze korting is alleen vandaag geldig.

Wat ook erg grappig is, is dat een aantal van deze salespersonen zich slimmer proberen voor te doen dan ze eigenlijk zijn. Zo was er een dame die had een specifieke calculator bij zich die ze pontificaal midden op tafel legde. Dit is een speciale calculator die vooral gebruikt wordt voor netto-contante-waarde berekeningen en dan voornamelijk binnen de investeringstak van banken. Als je ze dan echter uitdaagt om een even snel een contante-waarde berekening te maken, moet een groot deel toch het antwoord schuldig blijven.

Verder proberen ze je afentoe af te bluffen  of een spelletje te spelen: good guy-bad guy, waarbij er een een wat denigrerende opmerking maakt en dan komt vervolgens de manager om de “schade” te herstellen.

Het is een enorme industrie waar waanzinnig veel geld in omgaat. Daarnaast lijken ze vooral te willen profiteren van het “vakantie-gevoel” wat mensen hebben en daardoor wat sneller dit soort beslissingen nemen zonder daar heel goed over na te denken.

Als je het echter slim aanpakt, kun je er in de meeste gevallen wel een gratis etentje uitslepen en soms ook nog excursies tegen (zeer) gereduceerd tarief, maar goed dan moet je wel de presentaties, rondleiding en sales pitch aanhoren. J

Sunday, November 16, 2014

Cancun – deel 2

Cancun is een stad in het uiterste oosten van Mexico, gelegen op het schiereiland Yucatán in de staat Quintana Roo. De stad heeft ongeveer 530.000 inwoners en is momenteel wereldbekend als toeristenoord.

Tot de jaren 1950 van de twintigste eeuw was Cancun een onbetekenend plaatsje op een eiland in de Caribische Zee vlak bij de kust, met enige visserij en een aantal Maya-ruïnes. De Mexicaanse regering en internationale investeerders besloten echter Cancun tot toeristenoord te ontwikkelen. Het werd door middel van een dam met het vasteland verbonden en er werd een internationale luchthaven aangelegd. Vanaf de jaren zestig begon Cancun snel te groeien.

Tegenwoordig is Cancun een grote stad, waarvan het grootste gedeelte op het vasteland gevestigd is. Het is de grootste stad van Quintana Roo en de hoofdplaats van de gemeente Benito Juárez. Cancun wordt jaarlijks bezocht door drie miljoen toeristen, de meerderheid afkomstig uit de Verenigde Staten. Het voormalige eiland Cancún is nu slechts een gedeelte van de stad waar voornamelijk grote hotels, winkelcentra en uitgaansgelegenheden gevestigd zijn. Dit wordt ook wel de "hotelzone" genoemd. Deze hotelzone is een strip in het water waar alle grote hotels liggen. De strip is vanuit het Zuiden toegankelijk vanaf het vliegveld en vanuit het Noorden vanuit de stad zelf.

De "Cancunensen" zijn mensen die in Cancun wonen en komen uit alle windstreken, voornamelijk uit de rest van Mexico, Verenigde Staten en Canada, maar ook zijn er Duitsers, Spanjaarden, Belgen en Nederlanders te vinden.

De officiële taal is het Spaans, hoewel het "Maya" nog steeds een belangrijke taal is. Het Engels is goed geïntegreerd en ook is het Duits hier vaak op straat te horen.

Cancun was tot een jaar of tien geleden ook nog een van de veiligste steden van heel Mexico, dit is voornamelijk door slecht bestuur bijna omgekeerd.

In 2005 richtte de orkaan Wilma hier de grootste schade van heel Mexico aan. Er vielen doden en verschillende hotels en andere gebouwen werden geheel of gedeeltelijk verwoest. Bijna alle stranden verdwenen bijna in het geheel. Tegenwoordig is hier in Cancun bijna niets meer van te merken en de stranden zijn zelfs mooier dan voorheen.

In 2010 werd in Cancun de United Nations Climate Change Conference georganiseerd waar over een opvolger van het Kyotoprotocol werd onderhandeld.

Taxi’s in Cancun zijn allemaal gereguleerd en niet bepaald goedkoop. Als je tussen 2 plaatsen in de hotelzone heen en weer wil reizen kun je het beste de bus nemen. Dit geldt ook als je vanaf de hotelzone naar de stad wil en terug. Kosten van de bus zijn ongeveer 1 a 2 USD vs 10-30 voor een taxi en je kunt op de strip maar 2 kanten op. Lopen is wat ver in sommige gevallen aangezien de strip ongeveer 22 kilometer lang is.

Verder zijn er in en rondom Cancun een groot aantal bezienswaardigheden variërend van Cozumel (een ander toeristenoord in de buurt), Maya tempels en Isla de la Mujeres, maar daar over in de volgende posts meer.


Cancun

Het voordeel en tevens nadeel van de Verenigde Staten is dat je maar een beperkt aantal plaatsen kunt bezoeken zonder urenlang in de auto of trein te moeten zitten. Als gevolg hiervan zijn er dus heel veel binnenlandse vluchten.

Zo is het 6 uur met de trein naar New York of 50 minuten met het vliegtuig. Met de auto kun je er gemakshalve een uur of 4 bij optellen vanwege de enorme verkeersdrukte op de rink rondom Washington, Philadelphia en dan ook bij New Jersey. Boston is 10 uur met de trein of iets meer dan een uurtje vliegen. Chicago is net iets meer dan anderhalf uur met het vliegtuig en met de trein praat je dan al snel over 20 uur. San Francisco en Los Angeles is ongeveer 6 uur vliegen. Vaak zit er ook niet veel verschil tussen de ticketprijzen: trein vs vliegtuig.

Het nadeel is dat je dus veel vliegt ook vooral voor binnenlandse reizen. Het voordeel is dat veel mensen gewend zijn om te vliegen. Daarnaast liggen veel vakantiebestemmingen bij voorbeeld in het Caribisch gebied ook maar op een afstand van tussen de 3 en 4 uur vliegen. Mexico, Jamaica en de Dominicaanse Republiek om er een paar te noemen. Dus het is een kwestie van de aanbiedingen in de gaten houden en dan kun je vrij goedkoop een korte vakantie boeken. Aangezien veel Amerikanen minder vakantiedagen hebben dan Europeanen nemen ze vaak maar maximaal een week vakantie per keer. Dus de aanbiedingen zijn vaak gericht op een week/midweek.

Mexico is een geliefd vakantieland onder Amerikanen en Cancun is een van de topbestemmingen. Het is een uurtje of 4 vliegen van Philadelphia/Washington/New York en als je bij voorbeel vanuit Houston of Dallas zou vliegen is het maar goed anderhalf uur.

Nu ben ik niet helemaal bekend met de historie tussen Mexico en de Verenigde Staten, maar de twee landen hebben min of meer een haat-liefde verhouding met elkaar. Het schijnt namelijk zo te zijn dat staten als Texas en New Mexico (en nog enkele andere) oorspronkelijk Mexicaans grondgebied waren maar op een bepaald moment bij de Verenigde Staten “gevoegd” zijn. Het zou me niet verbazen als dat niet op geheel vriendelijke manier gebeurd is aangezien er heel veel olie in de grond in Texas zit. Verder is het zo dat er heel veel criminaliteit is met name in het grensgebied in Texas als gevolg van de Mexicaanse cartels die drugs en mensen het land in smokkelen. Laredo is bij voorbeel een plaats in Texas en gaat gebukt onder veel crimineel geweld.

Aan de andere kant is het juist heel grappig dat wanneer je aan Amerikanen vraagt die buiten de VS leven wat ze zoal missen, zegt een groot deel “Good Mexican Food”. Amerikanen beschouwen het min of meer als een “recht” om goed en goedkoop Mexicaans eten in de buurt te hebben waar ze wonen. Eerlijk is eerlijk, een groot deel is Taco Bell en een ander deel is restaurantjes, maar de smaken zijn duidelijk aangepast aan het Amerikaanse palet. Dit merk je heel duidelijk wanneer je daadwerkelijk in Mexico bent en in lokale restaurantjes echt Mexicaans gaat eten. Dat is toch vaak even anders en vooral net even iets pittiger. :-)

Saturday, November 1, 2014

Al Zayed Moskee – deel 2

In deze post zal ik nog even verder ingaan op de Al Zayed moskee. De moskee zelf is zo groot dat deze plaats biedt aan 40.000 gelovigen. De hoofd-gebedsruimte biedt plaats aan 7.000 gelovigen. Verder zijn er 2 kleinere gebedsruimtes die elk plaatsbieden aan 1.500 gelovigen. Een van deze ruimtes is specifiek voor vrouwen. Voor degenen die hier minder bekend mee zijn. Binnen een moskee zijn er aparte gebedsruimtes voor mannen en vrouwen. Ze beleiden ieder hun geloof maar bidden in verschillende ruimtes en nooit samen in een ruimte.

De moskee heeft 4 minaretten, een op ieder hoekpunt, die ieder ongeveer 107 meter hoog zijn. De binnenplaats inclusief aangelegde tuin heeft een oppervlakte van ongeveer 17.000 m2 oftewel 180.000 square foot. Het wordt beschouwd als het grootste bouwwerk van marmer mozaïek ter wereld.

Sivec afkomstig uit Prilep in Macedonië werd gebruikt voor de aankleding van moskee aan de buitenkant. Sivec is een specifieke marmersoort die gewonnen wordt in de Dolomieten. Voor de totale aankleding van de moskee, inclusief de minaretten, aan de buitenkant is 115.119 m2 (1.239.130 sqft) marmer gebruikt.

Verder is er Lasa gebruikt afkomstig uit Laas in Zuid-Tirol voor de interne verhogingen. Makrana afkomstig uit de gelijknamige plaats in India is gebruikt voor de aankleding van de bijgebouwen en kantoren. Tot slot is er voor de aankleding Aquabiana en Biano uit Italië en Oosters Wit en Ming Groen uit China gebruikt.

De Sheikh Zayed Moskee heeft vele speciale en unieke elementen. Zo is het tapijt in de hoofd-gebedsruimte ‘s werelds grootste tapijt dat ooit gemaakt is door de Iraanse Carpet Company. Het tapijt is ontworpen door de bekende Iraanse ontwerper Ali Khaliqi. Het tapijt heeft een oppervlakte van 5.627 m2 (60.570 sqft) en is gemaakt door ongeveer 1.200-1.300 tapijtknopers. Het tapijt zelf weegt 35 ton en bestaat hoofdzakelijk uit wol afkomstig uit Iran en Nieuw Zeeland. Het tapijt heeft in totaal ongeveer 2.268.00.000 knopen en het heeft ongeveer 2 jaar geduurd om het te vervaardigen. Je vraagt je dan af hoe dat tapijt getransporteerd is en in de gebedsruimte gebracht is aangezien marmer volgens mij niet helemaal bestaand is tegen het gewicht van een vrachtauto en hoe je het dan eenmaal in de gebedsruimte op de juiste plaats krijgt als verplaatsingen nodig zijn zonder bij voorbeeld de hulp van een kraan.

Tevens heeft de moskee 7 kroonluchters geïmporteerd van het bedrijf Faustig in München waarin miljoenen Swarovski-kristallen verwerkt zijn. De grootste kroonluchter in de Al Zayed moskee is de op-een-na grootste ter wereld in een moskee en de op-twee-na grootste ter wereld. Deze kroonluchter heeft een diameter van 10 meter en hoogte van 15 meter.

De baden langs de bogen reflecteren de zuilen van de moskee op een spectaculaire manier gedurende dag. Tijdens de avond/nacht wordt de reflectie zelfs nog spectaculairder aangezien er een uniek verlichtingssysteem aangelegd is door verlichtingsarchitecten van Speirs + Major. Dit systeem reflecteert tevens de verschillende fasen van de maan. Hele mooie blauwgrijze wolken worden door middel van licht op de buitenmuren geprojecteerd en worden donkerder dan wel lichter afhankelijk van de specifieke fase van de maan.

De 96 zuilen in de hoofd-gebedsruimte zijn bekleed met marmer en ingelegd met parelmoer. Dit is een van de weinige plaatsen waar je deze hoge mate van van vakmanschap aantreft.

De 99 namen (kwaliteiten of eigenschappen) van de God (Allah) zijn afgebeeld op de Qibla-muur in traditionele Kufic kalligrafie. De kalligrafie op de muur is aangebracht door de prominente kalligrafist Mohammed Mandi Al Tamimi uit de Verenigde Arabische Emiraten. In de de muur is tevens verlichting door middel van glasvezel geïntegreerd als onderdeel van het ontwerp.

Naast de Kufic kalligrafie is er verder ook Naskhi en Thuluth kalligrafie gebruikt in de moskee. De kalligrafisten die hieraan meegwerkt hebben zijn de prominente kalligrafisten Farouk Haddad uit Syrië en Mohammad Allam uit Jordanië.

Het is interessant om te zien hoe men binnen verschillende geloven zoveel tijd en geld bested aan het ontwerpen van gebedshuis en meer specifiek hoeveel tijd en geld er besteed wordt aan specifieke details. De katholieke kerk is hier zeker ook geen uitzondering op.

Thursday, October 23, 2014

Al Zayed Moskee

De Sheikh Zayed Grand Mosque oftewel  جامع الشيخ زايد الكبير‎ in het Arabisch voor degenen die een nieuwe taal willen leren J is gelegen in Abu Dhabi, de hoofdstad van Verenigde Arabische Emiraten. De moskee wordt gezien als de hoofdlocatie voor gebedsdiensten in de Emiraten.
Aangezien het de grootste moskee in het land is, is het zoals reeds vermeld, de hoofdlocatie voor gebedsdiensten en specifiek het vrijdagsgebed en de Eid-gebedsdiensten. Er zijn 2 “Eid’s” per jaar. 

De eerste Eid markeert de laatste dag van de Ramadan-maand en de tweede Eid markeert de voltooiing van de Hadj Pelgrimstocht. De Hadj is een een van de vijf pilaren van de islam. Het is een pelgrimstocht naar Mekka die iedere moslim geacht wordt minimaal eens in zijn of haar leven te voltooien. De tocht eindigt in Mekka bij de Kaaba oftewel de heilige zwarte steen. Tijdens de Eid-gebedsdiensten komt het voor dat er meer dan 40.000 gelovigen in de moskee samenkomen om er te bidden.

De moskee heeft ook kantoren in de Oostelijke minaretten. Vanuit deze kantoren worden de dagelijkse activiteiten in en rondom de moskee gemanaged. De moskee heeft tevens een educatieve functie voor mensen die meer willen leren over of zich echt willen verdiepen in het geloof. Tevens zijn er specifieke programma’s voor bezoekers. Dit wordt allemaal gemanaged vanuit deze kantoren ter plaatse.

De moskee heeft ook een bibliotheek gevestigd in de Noord/Oost minaret. De bibliotheek is opengesteld voor het publiek en heeft een grote collectie boeken over een groot aantal Islamitische onderwerpen inclusief wetenschap, beschaving, kalligrafie, kunst, munten en tevens enkele zeldzame publicaties die meer dan 200 jaar oud zijn. De collectie bevat tevens een groot aantal publicaties in verschillende talen. Zo zijn er onder meer publicaties in het  Arabisch, Engels, Frans, Italiaans, Spaans, Duits en Koreaans.

Het ontwerp en de bouw van de moskee beoogt de de wereld samen te brengen doordat er tijdens de bouw ambachtslieden en materialen gebruikt zijn uit verschillende landen in de wereld. Zo zijn er materialen gebruikt uit Italië, Duitsland, Marokko, Pakistan, India, Turkije, Maleisië, Iran, China, het Verenigd Koninkrijk, Nieuw Zeeland, Griekenland en de VAE. Aan de bouw hebben verder meer dan 3,000 werkers en 38 bekende tot zeer bekende constructiebedrijven meegewerkt. Voor de bouw werden veel natuurlijke materialen gebruikt omdat deze een langere levensduur hebben. Zo zijn er onder meer marmer, goud, halfedelstenen, kristal en keramiek gebruikt. Het Italiaanse bedrijf Impreglio stond aan het hoofd van het consortium van bedrijven dat de uiteindelijke bouw verwezenijkt heeft.

Invloeden die als inspiratie voor het ontwerp van de moskee gediend hebben zijn: Arabisch, Perzisch, Mughal en Moors. Specifiek is er inspiratie ontleend aan de Badshahi moskee in Lahore, Pakistan en de Hassan II moskee in Casablanca. De bogen zijn voornamelijk Moors terwijl de minaretten klassiek Arabisch zijn. Het ontwerp van de moskee is dus oprecht een smeltkroes van verschillende invloeden.


Sunday, October 19, 2014

Keuzevak in Dubai – deel 4

De derde dag stond in het teken van een bezoek aan Abu Dhabi met een bezoek aan de National Bank of Abu Dhabi waarbij een meeting gepland stond met de Chief Economist en een meeting met de Abu Dhabi Investment Council. Het slotstuk van deze 3 dagen zouden de meetings worden met 2 leden die werken voor de kroonprins van Abu Dhabi en Sheikh Nahayan Mabarak al Nahayan, de minister van Cultuur, Gemeenschap en Ontwikkeling in de Verenigde Arabische Emiraten.

Als activiteit zou er of een bezoek volgen aan Masdar City of een bezoek aan de Al-Zayed moskee. Dit werd uiteindelijk een bezoek aan de Al Zayed moskee, maar daarover later meer.

Al met al was het een heel interessante ervaring omdat het cultureel zo anders is dan in de Westerse wereld. Dit was deels ook zo toen ik voor het eerst naar Azië ging, maar wat betreft het Midden-Oosten komen daar ook stigma’s bij. Je moet er dan ook erg voor waken dat je deze stigma’s waar je voortdurend mee geconfronteerd wordt in de Westerse wereld en media naast je neerlegt en er echt open in staat.

Dan kun je namelijk pas echt alles op waarde schatten en oprechte waardering opbrengen voor wat er in de MENA regio allemaal speelt en hoe bepaalde landen zich ontwikkeld hebben. Dubai kan zich meten met een groot aantal Westerse wereldsteden. Niet noodzakelijkerwijze met sommige Aziatische steden. Dit omdat ik het gevoel heb de steden in Azië toch vaak iets compacter zijn en alles vele malen dichter op elkaar gebouwd is, alhoewel dit zeker niet geldt voor Beijing. Dit terwijl in Dubai aan ruimte geen gebrek is. Alles is dus vrij ruim opgezet met grote, brede wegen. Het doet denken aan een stad in de USA als Dallas, mogelijk ook LA. Grote en brede wegen betekent overigens niet dat er geen files zijn, want die zijn er helaas wel. Wat dat betreft heb ik nog geen wereldstad gevonden die (grotendeels) filevrij is. Als er iemand suggesties heeft wat betreft filevrije wereldsteden, let me know J.

Gelukkig zou ik nog ee paar dagen langer in Dubai verblijven. Dit om een beetje bij te komen van de lange reis, de intensieve dagen en van Dubai en omstreken te genieten. Dubai kan zich namelijk zeker meten met (bijna) iedere wereldstad als het op luxe, gastronomie en andere aangename zaken van het leven gaat.

Zoals gezegd in de volgende post meer over de Al Zayed moskee.

Tuesday, October 7, 2014

Keuzevak in Dubai – deel 3

De tweede dag van het keuzevak was een vrij “droge” dag. Niet vanwege het weer want het regende volop, maar vanwege het materiaal wat behandeld werd. In de ochtend ging het eerste deel met name over de historie van Islamic Finance, Shariah Boards, de functies die deze Boards bekleden en de Fatwa. Het tweede deel in de ochtend ging met name over de Dow Jones Fatwa, de aandelenkant van de kapitaalmarkt en investeringsfonds-structuren.

De Shariah Boards bekleden een belangrijke functie binnen de Islamic Finance. Voor moslims die strict Islamitisch willen bankieren is het belangrijk dat de producten Shariah-compliant zijn (in overeenstemming met de Shariah-wetgeving). Shariah Boards bestaan voornamelijk uit geleerden, waarvan een aantal Shariah-scholars zijn oftewel mensen die de Shariah bestuderen. De Board kan dus bestaan uit mensen uit het bedrijfsleven, professoren, maar ook religieuze leiders. Deze Board voert dan een review uit van het financieel product of structuur en kan vervolgens een Fatwa afgeven. Door middel van een Fatwa keurt deze Board het product goed en wordt het in overeenstemming geacht met de Shariah wetgeving.

Er dienen echter wel enkele kanttekeningen geplaatst te worden bij dit proces. Ten eerste is het niet erg transparant en worden bevindingen vaak niet of nauwelijks gepubliceerd. Ook het denkproces en afwegingen die er gemaakt zijn om tot het oordeel te komen worden veelal niet openbaar gemaakt. 
Daarnaast heeft het bedrijf dat de Fatwa aanvraagt een grote hand in het samenstellen van de Shariah Board. En zoals al eerder aangegeven zijn er binnen religies minder en meer conservatieve groeperingen. Het is dus vooraf erg belangrijk om aan te haken bij (te selecteren uit) de juiste groepering (meer dan wel minder conservatief) aangezien dit zowel van invloed is op het al dan niet verkrijgen van de eventuele fatwa als de doelgroep die men probeert te bereiken met het product. Het proberen te bereiken van een vrij conservatieve groep op basis van een Fatwa afgegeven door een minder conservatieven groep kan weleens niet zo succesvol zijn als men vooraf hoopt/verwacht.

De middagsessie ging vooral over specifieke financiële producten en structuren zoals Ijara wat een lease structuur is die veel gebruikt wordt in Onroerend Goed transacties, Private Equity, Murabaha, Musawamma en Tawarruq, Mudaraba, Takafu en Sukuks.

Nu zal ik jullie een gedetailleerde bespreking van deze producten en structuren besparen J, maar het heeft me wel de mogelijkheid gegeven om een paper te schrijven over een van de onderwerpen (Takaful).

De grootste problemen waar Islamic Finance momenteel mee te maken heeft, zijn het gebrek aan transparantie en schaalgrootte. Doordat het Fatwa-process vaak erg gecompliceerd is, product specifiek en bevindingen slechts beperkt gepubliceerd worden, zijn er weinig mogelijkheden om gebruik te maken van reeds opgebouwde kennis en bestaat het gevoel dat met enige regelmaat “het wiel opnieuw uitgevonden moet worden”. Verder is, specifiek bij Takaful (verzekeringen), schaalgrootte en ervaring/kennis erg belangrijk. Ervaring/Kennis is belangrijk om adequate premies te berekenen voor de risico’s die je als onderneming wil verzekeren voor je klanten. Fouten die hier gemaakt worden, kunnen verstrekkende gevolgen hebben voor de verzekeraar. Daarnaast is schaalgrootte erg belangrijk. Dit omdat er vaak een verhouding is tussen het totaal aantal klanten en het aantal klanten dat uiteidelijk een claim indient. Veel verzekeraars zijn kleinschalig en als je dan om klanten te winnen gaat concurren op basis van prijs (lage premies) terwijl je de risico’s niet goed in kunt calculeren kunnen de gevolgen zoals eerder vermeld desastreus zijn.

Saturday, October 4, 2014

Keuzevak in Dubai – deel 2

De eerste dag was er een uitgebreid en gevarieerd programma. Zo werd de dag geopend met presentaties van de gouverneur van het DIFC (Dubai International Financial Center) samen met zijn collega die aan het hoofd staat van Strategie en Corporate Planning. Dubai, aangezien het liberaler is dan vele omringende landen in het Midden Oosten, probeert zich te profileren als een financieel centrum, zowel voor het Midden Oosten zelf als ook een verbinding te vormen tussen het Midden Oosten, Afrika en de rest van de wereld. Dit aangezien het vrij centraal gelegen is tussen Europa, Azie en Afrika. Het nadeel wat Dubai echter heeft is dat het weekend valt op vrijdag en zaterdag en zondag een gewone werkdag is in Dubai. Dit kan een probleem geven aangezien de beurzen open zijn van maandag t/m vrijdag en je dus of mensen 1 dag van hun weekend moet laten werken of je het gevaar loopt dat je 1 dag per week mist en dat is met de volatiliteit van de beurzen en verwachtingen van klanten gewoonweg onmogelijk. In Saudi Arabië viel het weekend t/m juni 2013 op donderdag en vrijdag, maar dat is vanaf juli van datzelfde jaar per koninklijk decreet veranderd en gelijk getrokken met de rest van de regio (vrijdag/zaterdag).

Gedurende het tweede deel van de ochtend waren er presentaties en een panelsessie met onder andere CEOs and CFOs van enkele investeringsmaatschappijen, het hoofd van de Investment Banking Divisie van de Nationale Bank van Abu Dhabi en de CFO van Pepsi Co.

Na de lunch ging men dieper in op de specifieke omstandigheden in Saudi Arabië en Egypte met een 3-man panel inclusief 1 van de professoren die oorspronkelijk uit Turkije komt.
De dag werd afgesloten met een bezoek aan de Burj Khalifa, wat tot op heden nog steeds het hoogste gebouw ter wereld is. Er zijn plannen om hogere gebouwen te bouwen in onder meer China en Saudi Arabië, maar die zijn voorlopig nog niet klaar.

Er zijn overigens verschillende economische theorieën over de nadelige effecten voor de economie als geheel als gevolg van het bouwen van dergelijke prestigieuze en hoge gebouwen. Aangezien de bouw van dit soort complexen enorme kapitaalinjecties vergt, zorgt dit in de rest van de economie voor een misallocatie van kapitaal wat op de (middel)lange termijn nadelige gevolgen heeft voor de economie als geheel.

Nu is het zo dat een aantal landen in het Midden Oosten relatief rijk zijn als gevolg dat bij voorbeeld in sommige landen olie rijkelijk aanwezig is. Echter het nadeel hiervan is dat deze landen te veel leunen op de inkomsten die relatief gemakkelijk binnenkomen door het winnen en verkopen van de olie. Door de veelal overvloedige aanwezigheid van deze grondstoffen is er echter weinig noodzaak voor deze landen om te innoveren en sluipt er een vorm van inertie in het land. Volgens een van de professoren die ik had voor een ander vak wordt dit ook wel “Dutch Disease” genoemd en dateert uit de Gouden Eeuw voor Nederland. In deze periode verdiende Nederland heel veel geld aan de specerijenhandel met het Oosten en was er verder weinig innovatie. Het grappige is overigens dat voorop lopen met bepaalde vernieuwingen ook niet altijd een voordeel is. Zeker niet als je niet continu blijft innoveren. Zo liep Engeland voorop in de Industriële Revolutie, maar konden andere landen vrij eenvoudig de achterstand inhalen door gebruik te maken van de opgebouwde kennis inclusief gemaakte fouten en het vervolgens beter doen in eigen land. Als gevolg van het gebrek in Engeland om continu te verbeteren, verouderde het industriepark en kapitaalvoorraad vrij snel waardoor het binnen enkele jaren weer tegen een innovatie-achterstand aan keek.

Sunday, September 28, 2014

Keuzevak in Dubai

Zoals ik volgens mij al eerder eens vermeld heb, is het leukste deel van de MBA de keuzevakken en drie maal per jaar worden er korte keuzevakken gegeven op verschillende locaties in de wereld. Deze keer was het tijd om af te reizen naar Dubai voor een keuzevak over Finance in het Midden-Oosten en Islamic Finance. Een van de belangrijkste elementen van Islamic Finance is dat binnen Islamic Finance het niet toegestaan is om interest/rente in rekening te brengen.

Echter voor niets gaat alleen de zon op, dus er zijn talloze manieren om dit te ondervangen en de “gederfde” rente om te vormen iets anders. Verder is er een grote, groeiende groep voornakelijk Islmatische mensen die er belang aan hechten om hun bankzaken te regelen conform hun geloofsovertuiging. Afgezien van het niet in rekening mogen brengen van rente zijn er nog verschillende andere zaken die belangrijk zijn en je in acht moet nemen, wil je volledig in overeenstemming met de Islam. Het dient echter wel opgemerkt te worden dat “in overeenstemming met de Islam” een relatief begrip is. Dit komt omdat er binnen de Islam net als binnen ieder ander geloof minder en meer conservatieve opvatting heersen over hoe specifieke bepalingen uitgelegd moeten worden, maar daarover laten meer.

De reis zou gaan van Philadelphia naar Chicago en dan met Qatar Airways via Doha naar Dubai. Aangezien Qatar het predikaat 5* airline draagt, keek ik enorm uit naar de vliegreis. Van Chicago naar Doha was een enorm lange vlucht (ongeveer 14 uur), maar toch aangenaam en het serviceniveau van Qatar was goed. Qatar heeft een grote collectie films en ook de stoelen waren niet slecht.

Het probleem ontstond echter in Dubai. Daar aangekomen bleek dat mijn koffer er niet was. Dus rond een uur of 3 in de nacht, moest ik een formulier in gaan vullen. Na veel over en weer, geregel en zoeken in het systeem was ik daar rond een uur of 5 in de ochtend mee klaar. Al mijn spullen zaten namelijk in de koffer inclusief en ik moest me rond een uur of 9 melden op de cursuslocatie. Het probleem was dat ik alleen geen schone kleren had, alleen een spijkberbroek, een t-shirt en sneakers waar ik net meer dan 25 uur inclusief layovers in gereisd had. En er stonden meetings gepland met mensen die vooraanstaande posities hebben in lokale bedrijven. Niet echt aantrekkelijk dus. Ook via laundry service zou het niet lukken om alles op tijd schoon te krijgen en winkels waren (nog) niet open. Dus die 50 Euro die je dan krijgt als “vergoeding” helpt ook niet echt.

Volgens Qatar stond mijn koffer echter in Doha en gaan er zeker 10 vluchten per dag tussen Doha en Qatar dus mijn koffer zou zeker voor de middag bezorgd worden. Dus besloten eerst maar naar de locatie te gaan waar ik zou verblijven om mezelf op te frissen en me daarna bij de groep aan te sluiten. Helaas was mijn koffer er rond 14.00 uur nog niet dus het was uiteindelijk een verloren dag. Ik kwam op maandag aan en het keuzevak zou 3 dagen duren (t/m woensdag) en mijn koffer werd pas op donderdag bezorgd. Altijd leuk zeg ik dan L.

Dinsdag kon ik gelukkig wel de colleges bijwonen, Ik zal dan ook in de volgende post dieper ingaan op het vak zelf.

Saturday, September 20, 2014

Term 6

Term 6 was de laatste term van mijn MBA opleiding. Na twee jaar zwoegen, ploeteren, keihard studeren, vele vluchten en hotelovernachtigen en mooie herinneringen met klasgenoten die me de rest van mijn leven bij zullen blijven was eindelijk, ja eindelijk het einde in zicht.

Ondanks dat ik inmiddels meer dan genoeg credits had om het deze term rustig(er) aan te doen en me te kunnen focusen op andere zaken, zoals het vinden van een nieuwe job, had ik me toch ingeschreven voor een volledig programma. Dit omdat ik nog enkele credits nodig had voor een Finance-major (afstuderen in Finance). Het voordeel van het inschrijven voor een volledig programma terwijl je niet alle credits perse nodig hebt, is dat je enkele vakken kunt laten vallen gedurende de eerste week, danwel andere vakken op kunt pakken.

Het is echter beter om vakken te laten vallen dan op te pakken aangezien je vaak voor dat het eerste college begint al veel gelezen moet hebben en soms ook al opdrachten voorbereid of ingeleverd moet hebben. Als dan na de eerste week instroomt, loop je dus het grootste deel van de term achter de feiten aan.

Deze term viel de keuze op International Corporate Finance, Corporate Restructuring, Venture Capital & Entrepreneurial Management, Impact Investing en Finance in the Middle East. Een term dus voornamelijk gefocust was op Finance vakken. Finance in the Middle East was een keuzevak dus daarover zal ik een apart stukje schrijven aangezien daar een heel verhaal aan vast zit.

Na de eerste week besloten om Corporate Restructuring te laten vallen. Het college was zo ontzettend droog en saai dat het gewoon erg lastig was überhaupt wakker te blijven tijdens de les aangezien dit college werd gegeven op vrijdagmiddag tussen 17.00 en 19.30 terwijl je vaak rond 05.00 je bed uit moest om op tijd op de campus te zijn (per trein, vliegtuig of auto, dit verschilt pers klasgenoot).

International Corporate Finance was conceptueel erg interessant, maar ging op sommige punten zeer die in de materie en de formules met betrekking tot hedging. De Venture Capital class was erg leuk en vooral leerzaam voor iedereen die ondernemer wil worden en hoe om te gaan met Venture Capitalists. VCs zijn organizaties die investeren in start ups en daar een aandelenpercentage voor terugkrijgen. Impact Investing ging wat dieper in op Social Investing. Interessant vak, maar het bestreek een dusdanig groot gebied in een zeer korte tijd dat we alleen door middel van de assignment die we in moesten leveren wat dieper op bepaalde zaken in konden gaan.

Als je het dus goed plant en wat extra vakken neemt in term 4 en 5 inclusief Global Modular Courses (waarvoor je naar andere locaties af moet reizen, Finance in the Middle East was er daar een van), kun je een vrij rustige Term 6 hebben. In sommige gevallen kan dit wat frustrerend zijn omdat bepaalde klasgenoten wel en andere niet bepaalde credits nodig hebben voor een major. Sommigen kondigen al halverwege de term aan geen examens of opdrachten meer te hebben en laten het dan ook niet na om dat heel subtiel bij anderen er in te wrijven. Iedereen heeft inmiddels 2 data dik omcirkeld in zijn/haar agenda staan: de laatste dag van de term en tevens laatste officiële schooldag wat ook de de dag van het gala is en de datum van het afstuderen. De sfeer is inmiddels erg relaxed. Het enige nadeel is dat een aantal klasgenoten, maar een beperkt rooster hebben en dus niet het gehele weekend meer aanwezig zijn. Dus afentoe is het even goed plannen om bepaalde klasgenoten te zien, maar de twee jaar hebben bij velen onuitwisbare, mooie herinneringen achtergelaten waar menigeen met veel plezier de rest van zijn/haar leven aan terug zal denken.


Wednesday, September 10, 2014

Carnegie Deli

Een andere aanrader als je in New York bent, is om een bezoekje te brengen aan Carnegie Deli. Carnegie Deli kun je vinden op 854 7th Ave en is waanzinnig bekend binnen als buiten New York vanwege de “mile high” sandwiches en dan de Mile High Corned Beef sandwiches in het bijzonder.
Mogelijk kun je op andere locaties betere danwel grotere sandwiches vinden, maar Carnegie Deli is echt een begrip en het is er bijna altijd giga-druk. Zeker rond lunch tijd. Na 14.00 uur wordt het wat rustiger.

Het is overigens wel aan te raden om vooraf niet of heel weinig te eten of een sandwich te delen want ze zijn echt groot. Als voorafje krijg je een schaaltje met grote augurken die ze op bepaalde manier hebben weten te kruiden zodat ze net even anders, maar wel erg lekker smaken.

Vervolgens komt dan het gerecht waarvoor je naar Carnegie Deli gaat: de sandwich. Als je Corned Beef sandwich wil met pastrami heet het een Woody Allen. Waar die naam vandaan komt, geen idee. Ik kan er alleen naar gissen aangezien het restaurant volhangt met foto’s van beroemdheden die er gegeten hebben.

De Corned Beef sandwich bestaat uit roggebrood (Rye Bread, maar dan een aanzienlijk lichtere versie dan die je gewoonlijk in Nederland ziet), Corned Beef, Swiss Cheese en in sommige gevallen komt ook met zuurkool. Voeg wat pittige mosterd toe en klaar is de sandwich, als bijgerecht kun je er friet of gebakken uienringen bij bestellen of beide J. Gebakken uienringen (in een krokant korstje wel te verstaan) is iets wat heel populair is in de VS.

Zelf houd ik persoonlijk niet zo van de Swiss Cheese omdat het naar mijn mening weinig tot geen smaak heeft danwel toevoegt aan de sandwich. Handig is dan dat je in Amerika altijd kunt een ingredient kunt uitwisselen voor een ander.

Schrik niet zodra je de sandwich ziet, want het is echt een grote sandwich. Alhoewel de kans groot is dat je al verschillende exemplaren om je heen zult zien voordat je jouw exemplaar geserveerd krijgt. Dat geeft je in ieder geval de kans om alvast aan het beeld te wennen.

De mile high sandwiches zijn niet goedkoop (rond de 20 USD als ik het me goed herinner), maar wel heel erg lekker en eerlijk is eerlijk als je geen grote eter bent, heb je er met een bijgerecht als frietjes of uienringen wel twee maaltijden aan.

Quality Meats en Carnegie Deli liggen overigens niet ver uit elkaar (a few blocks). Ik zou het niet aanraden om beide op dezelfde dag te bezoeken, maar boek zeker een hotel(letje) in de buurt. Het ligt vlakbij het begin van Central Park (W60th St). Dus alle calorieën van deze maaltijden kun je er in Central Park heerlijk aflopen aangezien het park bij uitstek geschikt is voor hardlopen, fietsen, skeeleren en andere goede workouts.

Eet smakelijk en sport ze! J



De beste steaks ter wereld vind je in ......

Mij mag je altijd wakker maken voor een goed stuk vlees en zeker voor een goede steak, medium-rare wel te verstaan. De porterhouse staat dan zeker bovenaan het lijstje. Nu heb ik de mogelijkheid gehad om tot op heden in enkele zeer aangename restaurants te mogen eten die bekend staan om hun goede kwaliteit steaks.

Zo heb ik onder meer gegeten bij Mortons en bij Ruth Chris. Mortons is een top steak restauurant, maar zeker buiten de US erg wisselvallig aangezien de kwaliteit niet consistent is. Het bereiden van een goede steak vergt toch enige kwaliteit en de Amerikanen zijn daar toch net iets beter in dan koks in andere landen, vooral vergeleken met Azië.

De eerste versie was meer saignant en de tweede versie was meer medium/medium-well dan medium rare. Ruth Chris is een beetje de tegenhanger van Ruth Chris aangezien je beide op meerdere locaties zowel binnen als buiten de VS tegenkomt. Ik heb hier een paar keer gegeten en dat was erg aangenaam.

Vervolgens deed de mogelijkheid zich voor Argentinië te bezoeken. Het land wat bij uitstek bekend staat om de excellente steaks. Ik denk dat ik hier eerder al eens iets over geschreven heb. Daar ben ik toen met enkele collega’s in een van de betere steak restaurants: La Brigada. Het restaurant had meer weer van een chique sportsbar aangezien er door het hele restaurant en zelfs tegen het plafond shirts van voetbalclubs van over de hele wereld opgehangen waren. De steaks zou je met je vork moeten kunnen snijden. Ondanks dat toch niet helemaal waar was toen de steak geserveerd werd, was het toch een erg goede steak. Zo goed dat ik er tijdens mijn tweede bezoek aan Buenos Aires terug naar toe ben gegaan.

Na een dag flink in de weer geweest te zijn bij de FDNY had ik wel zin in een goed stukje vlees. Dus eerst terug naar het hotel om even om te kleden en op te frissen. Vervolgens even op Google gekeken of er goede steak restaurants waren en afgezien van Mortons and Ruth Chris viel mijn oog op 2 andere restaurants. Nu had ik niet al te veel tijd besteed aan het lezen van de reviews. Dus beide restaurants gebeld: 1 was helaas al volgeboekt en het andere had nog wel plaats, maar alleen later op de avond. Uiteindelijk ervoor gekozen om niet verder te zoeken, maar in plaats daarvan later te eten. Reservering gemaakt en later in de taxi op naar het restaurant: Quality Meats.

Quality Meats ligt op 57 W 58th St. Zelf had ik er nog nooit van gehoord, maar werd zeer vriendelijk ontvangen en naar een tafeltje geleid. Uiteindelijk gekozen voor de Porterhouse en wat pakte die keuze waanzinnig goed uit. De porterhouse van Quality Meats: medium-rare is veruit de beste steak die ik ooit gegeten heb. Wat was dat een waanzinnig lekkere steak. Ondanks dat het een aanzienlijke steak was kon ik het toch niet over mijn hart verkrijgen om te vragen om een doggy-bag. Iets wat in de VS op heel veel plaatsen heel gewoon is, maar de steak was gewoon veel te lekker daarvoor.

Misschien was het een lucky shot, maar ik kan iedereen die een waanzinnig lekkere steak wil eten, van harte aanraden om naar Quality Meats in New York te gaan. Op basis van mijn persoonlijke ervaring, kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat je de beste steaks ter wereld vindt bij Quality Meats.

Ik zal ook in alle eerlijkheid toegeven dat ik nog niet bij Peter Luger geweest ben. Peter Luger is bij uitstek het bekendste steak restaurant in New York en geniet ook ver daar buiten grote bekendheid. De steaks zijn zeer prijzig en je moet vrij lang van te voren reserveren. Het staat zeker nog op mijn lijstje om te bezoeken, maar tot die tijd zou raad ik iedereen zeker aan Quality Meats niet over te slaan. De prijzen zijn er een stuk schappelijker en de steaks waanzinnig goed. En jezelf een dagje in het zweet werken voordat je er gaat eten helpt zeker om een gezonde eetlust te creëren.

Eet smakelijk! J