Kaapstad – Kaap de Goede Hoop

Kaap de Goede Hoop (oftewel Kaap die Goeie Hoop in Afrikaans) is een Kaap voornamelijk uit rotsgrond aan de Atlantische kust van het Kaap-schiereiland in Zuid Afrika.

Een veel voorkomende misconceptie is dat Kaap de Goede Hoop het meest Zuidelijke puntje van Afrika is. Dit omdat de overtuiging bestond dat Kaap de Goede Hoop de scheidingslijn vormde tussen de Atlantische en de Indische Oceaan. Ondanks dat het ook zo aangegeven staat is dat niet helemaal waar. Het meest Zuidelijk gelegen puntje is Kaap Agulhas, wat ongeveer 150 kilometer in Oost-Zuid-Oostelijke richting ligt. Het punt waar de de stromen van de twee oceanen (Indische en Atlantische) op elkaar “botsen” ligt tussen Kaap de Goede Hoop en Kaap Agulhas, ongeveer 1,2 kilometer ten Oosten van Kaap de Goede Hoop

Als je echter de Afrikaanse kustlijn volgt vanaf de evenaar is de Kaap de Goede Hoop het punt vanaf waar de schepen meer Oostwaards dan Zuidwaards gaan varen. Dus is niet heel raar dat Kaap de Goede Hoop als meest Zuidelijke punt beschouwd wordt/werd. De Portugese ontdekkingsreiziger Bartolomeu Dias was in 1488 de eerste die de Kaap rondde. Dit was tevens een mijlpaal in de pogingen directe handelsrelaties op te zetten met het Verre Oosten.

Het is heel erg apart om daar aan het water te staan op wat algemeen gezien wordt als het meest Zuidelijke puntje van Afrikaanse continent. Je kunt ook heerlijk met je voeten in het water staan alhoewel er niet echt een groot zandstrand is. Grappig is het enorme verschil in watertemperatuur tussen het zeewater in Simons Town bij de gekleurde huisjes en het zeewater bij Kaap de Goede Hoop. Het zeewater bij Simons Town is het warme(re) water van de Indische Oceaan en het zeewater bij Kaap de Goede Hoop is het koude(re) water van de Atlantische Oceaan. De combinatie van deze twee oceanen zorgt ook voor een heel rijk en heel divers onderwaterleven.

Kaap de Goede Hoop ligt in een natuurpark genaamd Table Mountain National Park. Dit is een enorm uitgestrekt natuurgebied met een diverse flora en fauna. Wat je het beste kunt doen is er vroeg heen gaan aangezien je voor zonsondergang het park weer uit moet zijn. Het park beslaat vele tientallen vierkante kilometers (221 om precies te zijn) dus je hebt echt een auto nodig om van de ene locatie naar de andere te gaan, omdat er geen openbaar vervoer, taxi’s of andere vormen van transport zijn en het hoogteverschil kan ook aanzienlijk zijn.

Let goed op onderweg en ga niet te snel. Je wil namelijk niks missen van het mooie landschap en alle mogelijke dieren die je onderweg tegen kunt komen. Zo kwamen wij bij voorbeeld struisvogels en apen tegen en er zijn talloze mooie wandelroutes, maar daarover volgende week meer.

Zoek de struisvogels :)

Kaap de Goede Hoop

Aapjes

Het landschap in Table Mountain National Park

 

Kaapstad – Boulders Beach

Boulders Beach ligt op het Kaap-schiereiland vlakbij Simons Town in de richting van Kaap de Goede Hoop in de buurt van Kaapstad in de West-Kaap provinicie. Boulders Beach is een beschut stand gelegen tussen granieten rotsblokken (boulders). Hier komt tevens ook de naam vandaan. Boulders Beach is ook bekend als Boulders Bay.

Boulders Beach is een toeristische trekpleister vanwege een kolonie Afrikaanse pinguins die daar sinds 1982 woont. Boulders Beach maakt tevens onderdeel van uit van Table Mountain (Tafelberg) National Park.

Alhoewel het gebied midden in een woonwijk ligt, is het een van de weinige locaties waar deze kwetsbare vogelsoort van zeer dichtbij bekeken kan worden, terwijl ze vrij ronlopen in hun natuurlijk, maar beschermde omgeving. Je moet echter wel zeer goed uitkijken met auto’s. Zeker als je daar parkeert omdat de pinguins met enige regelmaat beschutting zoeken onder geparkeerde auto’s.

In 1982 begon het met 2 broedpaartjes, maar inmiddels is de kolonie uitgegroeid tot ongeveer 3000 pinguins. De groei komt voornamelijk door de gereduceerde commerciele visserij in False Bay. Als gevolg hiervan is er meer eten (voornamelijk pilchards (een soort kleine haring) en anchovis) voor de pinguins beschikbaar en biedt dit ruimte voor de kolonie om te groeien.

Boulders Beach is afgeschermd door inheemse struiken boven de hoogwaterlijn en ligt direct aan het heldere water van False Bay. Het heeft een aantal kleine beschutte baaitjes en stranden (deels) ingesloten door de granieten rotsblokken die meer dan 540 miljoen jaar oud zijn.

Alhoewel Boulders Beach de toeristische trekpleister is, kun je de pinguins het beste bekijken vanaf Foxy Beach. Hier is een nieuw wandelpad aangelegd. Dit wandelpad is toegankelijk gemaakt en je kunt letterlijk tot op centimers van de pinguins komen. Je wordt overigens wel geacht de leefomgeving van de pinguins zelf te respecteren. Boulders Beach is ook een populair strand om te zwemmen en te recreëren, maar de toegang is beperkt tot de stranden de gelegen zijn naast de stranden waar de pinguinkolonie leeft.

Kortom zeker een bezoekje waard en als je rustig wandelt duurt het ongeveer een uurtje om het wandelpad af te wandelen.

Kaapstad – Simon’s Town

Simon’s Town ook wel Simonstown genaamd is een klein plaatsje vlakbij Kaapstad. Het is de thuisbasis van de Zuid-Afrikaanse marine en gelegen aan de kustlijn van False Bay aan de Oostkant van het Kaap-schiereiland. Simon’s Town is al meer dan twee eeuwen zowel een belangrijke marine basis (eerst voor de Royal (British) Navy en daarna zoals gezegd voor de Zuid-Afrikaanse marine) en tevens belangrijke havenstad. De stad is vernoemd naar Simon van der Stel, een van de eerste gouverneurs van Kaap Colony.



Deze zeehonden vind je volop in de haven van Simon's Town

De "gekleurde huisjes" die je op vele ansichtkaarten ziet

 

 

Langs de kustlijn zijn er vele steile rotswanden wat een aanzienlijke hoogteverschil creëert. Het schilderachtige plaatsje ligt mooi ingesloten tussen het water en de heuvels rondom Simon’s Town. De kleine haven is niet de allerbeste natuurlijke haven maar het is beschermd van deining en golfslag door een golfbreker die aangelegd is met behulp van duizenden grote zandsteenblokken die gewonnen zijn uit de heuvels rondom Simon’s Town.

 

Enkele beelden van Simon's Town

Simon’s Town is tegenwoordig een voorstad van Kaapstad. Het treinstation in Simon’s Town is het eindpunt van de Zuidelijke Lijn, een spoorweg die aangelegd is van Kaapstad’s Central Business District naar Simon’s Town. De spoorweg is aangelegd langs de steile kustlijn aan de Oostkant van False Bay. Dit geeft spectaculaire uitzichten. In situaties van slecht weer gebeurt het regelmatig dat het water van de golven en het schuim zover opwaait dat het de treinen raakt.

Grappig de overeenkomsten tussen Afrikaans en Nederlands

In de laatste weken van 1795 en de eerste weken van 1796 hebben de Britten een ronde toren (Martello Toren) gebouwd op een locatie die momenteel gelegen is op de marinebasis. De Britten hadden net Kaap de Goede Hoop als kolonie geannexeerd van de Nederlanders en wilden meteen defensieve voorzorgsmaatregelen treffen om zichzelf te kunnen beschermen tegen de Fransen en Nederlanders.

De toren heeft een hoogte van bijna 8 meter, diameter van bijna 13 meter en muren met een dikte bijna 2 meter. Er is nooit bewijs gevonden of de Britten ooit daadwerkelijk wapens en artillerie geïnstalleerd hebben in de toren, maar de toren was ontworpen en gebouwd om stand te houden mocht er ooit een aanval plaatsvinden.

Voor de toren werd een een kade aangelegd waar kanonnen geplaatst werden. De Martello Toren werd ook gebruikt als een navigatiebaken voor schepen die Simon’s Bay wilde binnenvaren. Als gevolg hiervan werd de toren in 1843 volledig wit geschilderd.

In 1972 werd de toren in zijn originele staat hersteld door de Simon’s Town Historical Society in samenwerking met de Zuid-Afrikaanse marine en uitgeroepen tot provinciaal erfgoed. Tegenwoordig is er een klein museum gehuisvest in de toren.

Middenin Simon’s zie je een vrij groot standbeeld van een hond. Het verhaal hierachter is dat deze hond een tijd lang deel uitgemaakt heeft van de bemanning van een van de schepen. Er was ook een officieel “personeelsdossier” van de hond waarin onder aangetekend staat wanneer de hond aan boord kwam, de “straffen” die de hond gekregen heeft voor het “stelen” van eten en wanneer de hond overleden is. Het gerucht gaat dat het standbeeld een replica op ware grootte is van de hond. In dat geval was het in ieder geval een erg grote hond :-)

 

De hond met erboven een collage met informatie over het leven de de hond

Volgende week meer over een van de toeristische trekpleisters in Simon’s Town: Boulders Beach.

Kaapstad – de Waterfront Area – Historie – deel 2

Niemand had verwacht dat Kaapstad door de groei van het vliegverkeer zijn status als toegangspoort tot het Afrikaanse continent zou verliezen. Dit werd versterkt door het feit dat door de massale landwinning in de jaren ’40 de oude stad volledig afgesloten werd van de zee.

In 1937 keurde het Zuid-Afrikaanse parlement het plan goed voor de aanleg van een nieuw diep water bekken dat aangelegd diende te worden ten Zuiden van de Victoria en Alfred bekkens. Dat zou gepaard gaan met een grootschallig landwinningsproject om een nieuwe vooroever en kustlijn te creëren voor Kaapstad. De aanleg startte in 1938 en werd voltooid in 1945. De voltooiing liep echter vertraging op door de Tweede Wereldoorlog. In totaal werd er een gebied ontwikkeld van 230ha inclusief vooroevers ter uitbreiding van de stad. De verdere ontwikkeling van de vooroevers verliep erg stroef en tot in de jaren ’70 lag veel van het gewonnen land er nog bij als kale zandvlaktes. Verder werder er in de jaren ’60 verhoogde snelwegen aangelegd die de stad opnieuw moisten verbinden met de kustlijn. Door de landwinning, maar het feit dat er geen vedere ontwikkeling plaats had gevonden was Kaapstad grotendeels afgeloten van directe toegang tot het water en de kustlijn

Alhoewel de Victoria en Alfred bekkens uitgroeiden tot het centrum voor Kaapstad’s visindustrie en kleinschalige reparatieactiviteiten voor schepen, raakte het gebied in de jaren ’70 enigszins in een isolement door het opleggen van importbeprekingen door de overheid.

In 1984 vormde de toenmalige burgemeester van Kaapstad een Waterfront Stuurgroep en startte hij de lobby voor het opnieuw verbinden van de stad met de zee. Een groep enthousiastelingen organizeerden een feest in het historische havendisrict om de publieke aandacht opnieuw te vestigen op dit gebied.

Dit was de directe aanleiding voor het feit dat er in 1985 een committee opgericht werd door de Ministers van Transport, Milieu en Toerisme wat onderzoek moest gaan doen naar hoe de voormalige havengebieden beter voor publieke doeleinden gebruikt konden worden. Het committee stond onder leiding van Arie Burggraaf, destijds hood-ingenieur van SA Harbours. Het Burggraaf-committee bracht een rapport uit in 1987 met daarin de aanbevelingen om het gebied te herontwikkelen voor een mix van activiteiten: Retail/winkels, toerisme en woningen en daarnaast het gebruik van de haven voort te zetten. Het Zuid-Afrikaanse kabinet nam de aanbevelingen volledig over in juni 1988.

In november 1988 werd de onderneming Victoria and Alfred Waterfront (Pty) Ltd opgericht met als doel de ontwikkeling van het historisch havengebied rondom de Victoria en Alfred-bekkens. Het plan was om de fysieke verbinding tussen Kaapstad en de kustlijn te herstellen om zo een kwalitatief hoogstaande locatie te creëren voor zowel werk, wonen als ontspanning en toerisme alsmede voor handel en investeringen.

Kaapstad – de Waterfront Area – Historie

De historie van de ontwikkeling van Kaapstad’s vooroevers and kustlijn dateert van 1652 toen de Verenigde Oost-Indische Compagnie er een bevoorradingsstation opzette voor de handelsvloot die heen en weer voer tussen Nederland en de kolonies in Azie.

Tafelbaai was geen natuurlijke haven. Alhoewel deels beschermd tegen de zomerse Zuid-Oostelijke stormen, waren de Noord-Westelijke winterstormen er de oorzaak van dat vele schepen aan de grond liepen, veelal met tragische gevolgen voor de bemanning. De eerste Nederlandse commandant: Jan van Riebeeck liet er een steiger bouwen die tot lang in de 19^e eeuw gebruikt werd.

Een ander saillant overblijfsel van de Nederlandse periode is het systeem van vestingwerken langs de kustlijn. Deze dienden ter verdediging van Kaapstad tegen indringers. De overblijfselen van twee van deze vestingwerken zijn: “Chavonnes Battery” (1726) en “Amsterdam Battery” (1794). Beide vestingwerken liggen aan de V&A Waterfront kustlijn. Deze vestingwerken zijn door de jaren heen uitvoerig onderwerp geweest van archeologisch onderzoek. Ze vormen een integraal onderdeel van het cultuur-historische lanschap en worden opgenomen als onderdeel in ontwikkelingsprojecten.

Gedurdende eerste periode onder Britse heerschappij werden er significante economische hervormingen doorgevoerd. Zo was er weinig tot geen ontwikkeling van de haven en het havengebied voor 1860. Echter in juni 1858 vergingen 30 schepen door een zware storm met als gevolg dat Loyds of London weigerde schepen te verzekeren die overwinterden in de Tafelbaai. In reactive hierop keurde de toenmalige gouverneur van de Kaap, Sir George Grey samen met de Britse regering in 1859 het plan goed voor de aanleg van Kaapstad’s eerste haven.

Op 17 september 1860, kwamen zo goed als alle inwoners van Kaapstad bijeen voor de feestelijke start van de bouw. Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Alfred (Koningin Victoria’s tweede zoon), legde er de eerste steen en startte daarmee de bouw van de haven. Deze dag was een zeer feestelijke aangelegenheid voor de inwoners van Kaapstad omdat dit voor veel bewoners een einde moest brengen aan een periode van gevaar en ergenissen met betrekking tot de slechte en vaak gevaarlijke omstandigheden in de haven.

De bouw van het Alfred-bekken, het eerste bekken wat aangeleged werd dat bescherming moest bieden aan de scheepvaart, werd voltooid in 1870 en was zo goed als meteen al te klein voor de snelgroeiende vloot. Stoomschepen hadden inmiddels de zeilschepen vervangen en de ontdekking van goud en diamanten gaf een enorme injectie aan de ontwikkeling van het Afrikaanse achterland. De bouw van het tweede bekken, het Victoria-bekken, werd 35 jaar later voltooid en diende als de toegangspoort tot Zuid-Afrika tot midden jaren ’30 (1930).

Kaapstad – de Waterfront Area – deel 2 – Internationale Context

Gelegen op het Zuidelijkste puntje van het Afrikaanse continent, beslaat Zuid-Afrika een gebied van meer dan 1,2 mijoen km². Dit is een gebied dat bijna 5 maal zo groot is als het Verenigd Koninkrijk. Het landschap varieert enorm van gortdroge woestijngrond, uitgestrekte vlaktes, bergen, lagunes tot moerasland (voornamelijk langs delen van de kustlijn).

Klimaatcondities varieren van subtropisch in Kwazulu-Natal tot Mediterraan aan de West-Kaap. Qua infrastructuur is Zuid-Afrika een van de meest ontwikkelde landen op het Afrikaanse continent. Zuid-Afrika heeft ongeveer 45 miljoen inwoners met diverse culturele en etnische achtergronden variërend van inheems Afrikaans tot Aziatisch en mensen van verschillende Europese afkomst. Engels is een van de maar liefst 11 officiele talen en wordt gesproken in het overgrote deel van het land.

Kaapstad is met een bevolking van ongeveer 3 miljoen mensen de wetgevende hoofdstad van Zuid-Afrika en tevens de hoofdstad van de West-Kaap provincie (1 van de 9 provincies in Zuid-Afrika). De stad is verbonden met de rest van het land door middel van een modern wegen- en spoornetwerk alsmede een variëteit aan binnenlandse vluchten. De West-Kaap provincie heeft een duurzame jaarlijkse economische groei doorgemaakt van 3% per jaar gedurende de laatste 10 jaar. Toerisme, textiel, wijbouw en landbouw zijn de grootste drijvers geweest van deze economische groei.

Zuid-Afrika’s adembenemend mooie landschap, aangename klimaat, rijke culturele historie en mooie wijngaarden maken het tot een toeristische hotspot. Tijdens een bezoek aan Zuid-Afrika staan veel mensen versteld van het feit in hoeverre Zuid-Afrika al ontwikkeld is op technologisch gebied. Het heeft een geavanceerd systeem van satelietverbindingen, mobiele telefoons en elektronisch bankieren. Ook heeft het zeer moderne film en video studio’s. Deze vormen de basis voor de toenemende vraag om Kaapstad te gebruiken als filmlocatie.

De V&A Waterfront wijk ligt aan de kustlijn van de Tafelbaai en tussen twee van ‘s werelds meest bekende stedelijke iconen: Tafelberg en Robbeneiland. Met eenvoudige toegang en ontsluiting via twee snelwegen en per boot over het water, is de V&A Waterfront wijk een erg geliefde wijk voor zowel ondernemingen om er zich te vestigen als voor mensen om er te wonen. Je kunt de wijk relatief eenvoudig bereiken vanuit alle stadsdelen en zonder verkeer ben je in 20-30 minuten op het vliegveld van Kaapstad.

Jaarlijks bezoeken zo’n 6 miljoen internationale toeristen Zuid-Afrika. De West-Kaap Provincie trekt jaarlijks ongeveer 1,5 miljoen buitenlandse bezoekers en 5,1 miljoen binnenlandse bezoekers. Toerimse draagt voor ongeveer 9% bij aan het Bruto Regionaal Product van de West-Kaap provincie. Landelijk is dit ongeveer 8%.

In de komende weken zal ik in meer detail ingaan op wat er dan zowel allemaal te zien en te doen is.