Lima

Na de trip naar Buenos Aires was het tijd om door te reizen naar Peru. Ik had Machu Pichu al heel lang op mijn wensenlijstje staan. Dus eerst naar Peru, Lima om precies te zijn om de stad te bekijken en vervolgens door te reizen naar Machu Picchu.

De aankomst in Peru was toch even schrikken. Wat een enorme verkeerschaos net buiten het vliegveld! Vervolgens reden we door enkele wijken richting het hotel en ik kon me toch niet aan de indruk onttrekken dat de levensstandaard daar toch niet al te hoog was. Ik weet niet of ik me daar ook zo prettig zou voelen om over straat te lopen. Nu is daar ook niks te doen en niks te zien, maar toch. Het was ook heel erg anders dan wat ik gezien heb in Sao Paulo en Buenos Aires. Nu heb ik misschien niet de slecht(st)e delen van deze 2 steden gezien, maar ik had toch echt de indruk dat zowel Sao Paulo als Buenos Aires veel verder ontwikkeld zijn.

Verder zijn ook de mensen heel anders. In Peru zijn de mensen over het algemeen kleiner en zie je veel meer de roots van de Inca indianen terug, inclusief de veel donkerdere huid in vergelijking met bij voorbeeld Brazilië en Argentinië.

Even terug naar de stad zelf. Hoe verder je richting het stadscentrum ging, hoe meer je de koloniale invloeden tegen kwam, voornmakelijk in de gebouwen en de bouwstijl. Wat verder buiten het centrum heb je dan de wijken Miraflores en San Isidro. Dit zijn echt de betere en meer moderne wijken van Lima waar het ook ontzettend mooi is. Er zijn 2 wegen daar langs de kust (een hoger en een lager gelegen weg) van waar je een geweldig mooi uitzicht hebt.

Het jammere is wel dat waar je tegenwoordig ook gaat, overal heeft Westers fastfood zijn intrede gedaan. Zo lag er naast het hotel een Popeye’s (erg populair in bepaalde delen van de US). Verder lag er op een rotonde in Miraflores een McDonalds, een KFC, Starbuck and TGI Fridays. Erg jammer wat de Peruviaanse keuken is ontzettend goed en erg lekker, maar daar over later meer. Ik zat zelf in het Sheraton wat toch een eindje buiten het centrum lag. Ondanks dat het een mooi hotel is met luxe kamers, ligt het aan een vrij drukke straat en is er volgens mij niet zoveel openbaar vervoer behalve bussen. Taxi’s is erg lastig omdat de taxi’s geen meter hebben, niet altijd in geweldige staat verkeren, je voor elke rit moet onderhandelen en het Engels van de meeste chauffeurs is niet heel goed. Het Westin ligt overigens nog verder buiten het centrum, maar wel in Miraflores waar je voldoende mogelijkheden hebt om rond te lopen. Anders zou ik echt iets zoeken in het centrum waardoor alles makkelijker te belopen is. Zowel het centrum als Miraflores/San Isidro zijn erg leuk, maar de afstand tussen beide is helaas niet te belopen. In de volgende posts meer over Peru, Lima en Machu Picchu

Term 5

Term 5 was de voorlaatste term oftewel de penultimate term en dat aan de University of Penn. It’s all in the name zullen we maar zeggen. Dit was zowel vakinhoudelijk als qua studiedruk veruit de zwaarste term. Gemiddeld heeft een term tussen de 3 en 3.5 credits aan vakken en voor deze term had ik vakken gekozen met een totaal van 4 credits: investment management (portfolio management), derivatives (opties en derivaten), een entrepreneurship class en executive leadership.

Investment Management was een zwaar vak aangezien het voornamelijk toegepaste statistiek is en laat dat nou net iets zijn wat niet mijn allersterkste kant is. Dat ging dan ook nog gepaard met een professor die veel te veel stof wil behandelen in te weinig tijd en als gevolg daarvan heel snel gaat praten.

Derivatives was ook een vak met heel veel onderliggende wiskunde. Nu was het probleem dat ik gedurende term 5 tegen visumproblemen aanliep en als gevolg daarvan niet genoeg tijd kon steken in deze 2 vakken wat zich direct vertaalde in moeite om het hoge tempo bij te houden.

De entrepreneurship class was goed te doen. Het vak bouwde voort op concepten die in eerdere entrepreneurship vakken behandeld waren. Er zat zowel wat uitbreiding in en ook werd er op bepaalde concepten dieper in gegaan. Het was in ieder geval weer erg leuk en leerzaam om met een groepje aan een business plan te werken voor een product wat we in de markt wilden zetten. Tijdens de laatste sessie mochten we ons business plan presenteren aan een groep venture capitalists (potentiële investeerders in startups). Aangezien deze mensen jaarlijks vele businessplannen voorbij zien komen, was dit niet alleen een enorm leuke, maar ook leerzame ervaring omdat zij toch goede kritiek en verbeterpunten aandragen, mocht je inderdaad je plan daadwerkelijk uit willen voeren.

De executive leadership class was een vak met veel psychologie een veel introspectie. Je werd heel nadrukkelijk gevraagd om goed voor jezelf het volgende in kaart te brengen: je visie, je waarden en wie/wat belangrijk voor je zijn en ook kritisch te kijken naar de 4 cirkels die je leven bepalen: jezelf, werk, familie en gemeenschap. Als je weet wat en wie in deze cirkels belangrijk zijn en wat de wederzijdse verwachtingen zijn, kun je proberen ze te integreren. Let op! Er is een verschil tussen balanceren en integreren. Balanceren gaat uit van uitruilen en integreren gaat uit van samenvoegen zonder uitruil of concessies. Dit geeft toch net even een andere kijk op de zaken en zorgt er ook voor dat je anders over bepaalde oplossingen gaat denken en ze mogelijk ook in andere hoeken gaat zoeken. Het was een vrij soft vak na alle wiskundige vakken, maar het kan zeker goed van pas komen als je jezelf de methode goed eigen maakt.

Op dit moment ben ik vooral erg blij dat deze term erop zit en ik aan de laaste term kan gaan beginnen. Het einde is in zicht! J

5 jaar buitenland

Vandaag ben ik precies 1 dag verwijderd van de “5-jaar in het buitenland mijlpaal”. 13 januari 2009 stapte ik op het vliegtuig naar Singapore en wat is er sinds die tijd veel gebeurd. Singapore, Vietnam, Hong Kong en Duitsland. Het zijn allemaal landen waar ik voor mijn werk lange(re) tijd door heb mogen brengen in de afgelopen jaren. Recent is daar ook de US bij gekomen. Nadat ik daar voor mijn werk en studie al geregeld was, wordt dat het komende jaar mijn thuis. Dus ik mag een nieuw land aan mijn lijstje toevoegen en ik zal jullie er de komende tijd uitgebreid over gaan vertellen nadat ik jullie uitvoerig verteld heb over mijn trip naar Peru die ik vorig jaar gemaakt heb.

Ik voel me enorm bevoorrecht dat ik zoveel heb mogen reizen de afgelopen jaren en zoveel heb mogen zien van al het moois de wereld te bieden heeft. Het is niet gemakkelijk om ervaringen er uit te pikken die er echt uitspringen, maar sommige zijn toch echt het vermelden waard. Het aangename klimaat en de mooie faciliteiten die de woningen/appartementen in Singaporee hebben en de hoge mate van efficiëntie. De drukte en chaos in Hong Kong met de waanzinnig mooie uitzichten. De serene stilte en wonderschone natuur in zowel Tai Tam als de New Territories. Vietnam wat qua ontwikkeling toch echt een stapje terug in de tijd is, maar wat zijn de mensen daar vriendelijk, hartelijk en behulpzaam. De hoge levensstandaard en de gemoedelijkheid van Stuttgart.

Binnen de Verenigde Staten zijn de contrasten zo groot tussen de verschillende delen dat het sowieso niet gemakkelijk is om ergens te beginnen met schrijven, maar daarover in latere posts meer. Het is en blijft echter wel het land van de onbegrensde mogelijkheden en waar het glas in heel veel landen half leeg is, is het in de VS heel duidelijk half vol.

Het mooie van een buitenlandervaring is dat de bezoeken met familie en vrienden steeds intenser worden. Je hebt minder tijd en meer te doen en te bepraten dus je maakt veel effectiever van je tijd gebruik. Ondanks dat je fysiek verder van elkaar verwijderd bent, hoeven persoonlijke relaties er zeker niet slechter op te worden. Een (groot) aantal wordt er juist sterker van.

Toen ik afstudeerde in Nederland heb ik vaak voor de grap gezegd dat ik in een reis rond de wereld zou gaan maken en daarbij in verschillende continenten zou gaan werken. De gedachte was om dat van West naar Oost te doen en te beginnen in de VS en dan via Azie terug te komen naar Europa. Het lot heeft blijkbaar anders bepaald en ik ben in het Oosten begonnen en kom nu via het Westen terug.

Op dit moment ben ik vooral erg nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wat er de komende tijd op mijn pad gaat komen, welke locaties ik nog ga bezoeken, wie ik nog ga ontmoeten en wat voor andere mooie dingen er mogelijk nog in het verschiet liggen. En ik ga jullie via de blog zeker meenemen op deze reis. Dus blijf de blog vooral lezen. J