Ollantaytambo – deel 2

De stad Ollantaytambo ligt aan de oevers van de Patakancha rivier, vlakbij het punt waar de Patakancha en de Willkanuta rivieren samenkomen. Het hoofddeel ligt aan de linkerkant van de Patakancha en een kleiner deel genaamd ‘Araqhama ligt aan de rechterkant. Het ceremoniële centrum ligt voorbij ‘Araqhama op een heuvel genaamd Cerro Bandolista. In de omgeving vind je verder nog verschillende Inca structuren. Ik zal hieronder en in volgende posts een deel van deze structuren beschrijven.

Het hoofddeel van de stad heeft een orthogonale lay-out (veel rechte hoeken). Dit komt doordat de stad 4 straten in de lengterichting heeft. Deze straten worden gekruisd door 7 parallelle straten. Op de locatie van het centrum van de grid hebben de Inca’s een groot plein aangelegd wat vermoedelijk de omvang had van 4 blokken. Het was open aan de Oostkant een omgeven door hallen en andere gebouwen aan de andere drie zijdes. Alle blokken in het Zuidelijke deel van de stad zijn in dezelfde stijl gebouwd: 2 kancha wat neerkomt op een ommuurd compound met vier 1-kamer vertrekken rondom een centrale binnenplaats. De gebouwen aan de Noordzijde zijn gavarieerder qua bouwstijl, maar de meeste verkeren in een dusdanig slechte staat dat de orginele indeling zeer moeilijk vast te stellen is.

Typische toegangsportalen zoals men deze had in de Inca-tijd kun je nog steeds terugvinden in de stad. Het is altijd belangrijk om te krijgen naar de latei oftewel het deel boven de deur/deurpost om te zien of deze uit 1 stuk steen gemaakt is. Een latei die uit 1 stuk gemaakt is, is een belangrijk symbool binnen de Inca cultuur. Ollantaytambo dateert van de laat 15^e eeuw en herbergt enkele van de oudste continue bewoonde huizen in Zuid-Amerika. Dus een deel van het originele karakter is bewaard gebleven. Later is door andere bouwwerken het karakter van de stad wel enigszins aangepast.

‘Araqhama is de Westelijke verlenging van het hoofddeel aan de overkant van de Patakancha rivier. Het heeft een groot plein genaamd Manyaraki, omgeven door constructies opgetrokken uit klei en half gehouwen / geslepen stenen. Deze gebouwen zijn over het algemeen groter qua oppervlakte dan de gebouwen aan de overkant van de rivier in het hoofddeel/centrale deel van de stad. Deze gebouwen hebben ook hoge muren en grotere/oversized deuren. Richting het Zuiden zijn er andere gebouwen maar deze zijn kleiner en opgetrokken uit natuurlijke, onbewerkte/ongehouwen stenen. ‘Araqhama is continue bewoond geweest sinds de Inca-tijd. Dit is bewezen door de katholieke kerk aan de Oostkant van het plein. Richting het Noorden voorbij Manyaraki zijn er verschillende sanctuaria met uitgehouwen stenen, rotsen met gebeeldhouwde gezichten en uitgebreide waterwerken inclusief de Watertempel (Templo de Agua) en Baño de la Ñusta maar daarover in volgende posts meer.