La Dolfina

Een van de tripjes die we konden doen in Argentinië was een bezoekje brengen aan de Polo Club “La Dolfina”. Hier speelt ook het gelijknamige polo team La Dolfina. Dit team is opgebouwd rondom ’s werelds beste polo speler Adolfo Cambiaso, maar daarover in een andere posting meer.

Het terrein van de club beslaat zo’n 60 hectare en betreft voornamelijk stallen, speelvelden en ruimtes om de paarden te trainen/rijden. Centraal op het terrein staat ook een klein gebouwtje wat lijkt op een grote huiskamer met een barbeque. Hier eten de spelers gedurende de dag en relaxen ze ook na de training en wedstrijden.

De club heeft zo’n 150 man in dienst die zich volledig bezighouden met het trainen en verzorgen van de paarden als ook het onderhoud van het complex. Er worden weleens grappen gemaakt dat Polo schuld heeft aan het feit dat het zo slecht gaat met de Argentijnse economie. Veel mensen zijn opgegroeid in een polo cultuur wat vooral neerkomt op lekker (en veel) eten en drinken en vooral niet te hard werken. Ik zal bij deze mijn eigen mening daarover onthouden.

Toen we aankwamen werden we heel vriendelijk ontvangen door een groepje mensen. Ze hadden een klein tentje buiten staan waar hapjes geserveerd werden. Dit waren in eerste instantie voornamelijk kaas en worst. Dit ging gepaard met wijn, bier en fris. Aangezien het inmiddels toch al net na het middaguur was, besloten we dat een wijntje eigenlijk best wel kon. We probeerden ook heel beschaafd de bordjes met worst en kaas leeg te eten. Echter toen we dat bijna gedaan hadden kwamen de schalen empanadas te voorschijn. Een empenada valt het best te verglijken met een mini calzone pizza. Na enkele van die empenadas gegeten te hebben waren inmiddels de schalen met kaas en worst weer aangevuld. Toen iedereen daar weer op overgeschakeld was, werden de empanadas weer aangevuld. En die Argentijnse baas van het complex maar klagen dat hij zo dik was geworden sinds hij hier ging werken. Ik weet inmiddels wel waarom. J

Dus maar besloten om even de stallen te gaan bekijken. Nu heeft Adolfo Cambiaso zijn eigen stal met daarin zijn 8 beste paarden. Naar ik begrijp hebben die paarden individueel een waarde van tussen de 400.000 en 800.000 dollar per paard. Adolfo speelt over de hele wereld, maar deze paarden zijn zo goed dat ze Argentinië nooit verlaten. Dit omdat de 3 meest prestigieuze toernooien ter wereld alle 3 in Argentinie plaatsvinden. De mindere paarden gaan dus mee de wereld over en daarnaast heeft hij ook paarden in andere stallencomplexen in andere plaatsen ter wereld (Londen en Dubai). In een aparte ruimte in de stal had hij ook zijn eigen mini fitnessruimte. Toch wel een apart gevoel om eens naast een paard te staan van 800.000 dollar in plaats van een sportauto van hetzelfde bedrag.

Na een rondleiding en uitleg van ongeveer 1,5 uur was het tijd om, ja jullie raden het al, te gaan lunchen. Nu zaten de meesten nog vol van de snacks en hapjes bij aankomst. Maar goed de een groot aantal hadden bij aankomst ook het vlees en de spare ribs gezien die al op de barbeque bereid werden. Dus ja, dat wil je dan ook weer niet missen. Argentinië staat toch bekend als een van de landen waar je heel goed vlees kunt eten.

Het was allemaal even lekker en na 6 gangen van vlees en enkele bijgerechten, kwamen er nog 3 verschillende desserts op tafel. Iedereen zat dus helemaal vol, maar wat was het lekker.

Daarna nog even naar een trainingswedstrijdje gekeken. Hier speelden enkele van de jongere spelers. Hun taak was om te spelen met nieuwe paarden en te kijken of deze potetntie hebben. Helaas zagen we Adolfo zelf niet. Het minpuntje van de dag was dat een van de paarden tijdens de trainingswedstrijd een beroerte kreeg en dit niet overleefde. Het was heel sneu om te zien hoe toen de poten van het paard bij elkaar gebonden werden en het vervolgens achter een traktor weggesleept werd naar de ‘paardenbegraafplaats’. Hier waren een aantal mensen van de groep toch wel wat van geschrokken. Dus dit was tevens het punt voor ons om terug te gaan naar het hotel wat toch een goed uur rijden was.

Al met al een hele mooie en unieke ervaring om een keer een dagje het leven van een polospeler van dichtbij mee te maken.

Sfeerimpressie van een dagje polo