Cancun heeft ook
een aantal overeenkomsten met andere toeristische bestemmingen. Zo staat er in
de aankomsthal een klein legertje aan mensen die proberen de toeristen eruit te
plukken en ze allerlei dingen aan te smeren van excursies tot taxi-ritjes to time-share
presentaties. Een deel van de hotels in Cancun hebben naast een regulier deel namelijk
ook een time-share deel.
Er zijn
verschillende vormen van time-share: tijdelijk en permanent. In sommige
gevallen koop je een aantal weken vakantie die je in een bepaalde periode kunt
gebruiken en in andere gevallen koop je een aantal weken per jaar in een
hotelappartement (eigendom).
Het grootste
verschil is dat je in het ene geval daadwerkelijk een eigendomsrecht hebt,
terwijl in het andere geval het puur om weken vakantie gaat met alle
(belasting)gevolgen vandien.
Grappig is wel dat
ze je proberen naar die presentaties te lokken. Je krijgt vaak een etentje
aangeboden (meestal buffet) en een taxirit heen en terug. Vervolgens krijg je
dan de hele salespitch en word je vanalles voorgespiegeld en hoe langer je het
uitstelt, hoe meer ze de prijs laten zakken. En iedere keer als je aangeeft
niet echt geïnteresseerd te zijn, trekt die persoon zich even terug en komt
vervolgens terug met zijn/haar manager.
Deze manager geeft
je vervolgens een soortgelijke pitch en een beter voorstel. Zo gaat dat even
door en tot slot gooien ze er nog een speciale korting tegenaan, onder het
motto: deze korting is alleen vandaag geldig.
Wat ook erg grappig
is, is dat een aantal van deze salespersonen zich slimmer proberen voor te doen
dan ze eigenlijk zijn. Zo was er een dame die had een specifieke calculator bij
zich die ze pontificaal midden op tafel legde. Dit is een speciale calculator
die vooral gebruikt wordt voor netto-contante-waarde berekeningen en dan voornamelijk
binnen de investeringstak van banken. Als je ze dan echter uitdaagt om een even
snel een contante-waarde berekening te maken, moet een groot deel toch het
antwoord schuldig blijven.
Verder proberen ze
je afentoe af te bluffen of een
spelletje te spelen: good guy-bad guy, waarbij er een een wat denigrerende
opmerking maakt en dan komt vervolgens de manager om de “schade” te herstellen.
Het is een enorme
industrie waar waanzinnig veel geld in omgaat. Daarnaast lijken ze vooral te willen
profiteren van het “vakantie-gevoel” wat mensen hebben en daardoor wat sneller
dit soort beslissingen nemen zonder daar heel goed over na te denken.
No comments:
Post a Comment