Saqsaywaman

Saqsaywaman is een locatie, waar de Inca’s muren hebben gebouwd uit rotsblokken. Het ligt op 3.701m hoogte in de Noordelijke buitenwijken van Cusco wat de voormalige hoofdstad was van het Inca-rijk. In 1983 is Saqsawahan op de Unesco werelderfgoedlijst geplaatst. Het opvallende aan dit complex alsmede vele andere Inca-complexen is ondanks dat de muren gebouwd zijn zonder gebruik te maken van cement de stenen perfect in elkaar passen.

De hoogte van 3.701m in combinatie met het feit dat het op een steile heuvel ligt, zorgt er niet alleen voor dat je vanaf het terras een mooie uitizicht hebt op de stad Cusco in het Zuid-Oosten, maar ook dat het een strategische militaire locatie was. Op basis van aardewerk dat gevonden is in Saqsaywaman, gaat men ervanuit dat mensen al meer dan duizend jaar de heuvel bewoond en bewerkt hebben. Dit aangezien de terrassen vaak gebruikt warden voor landbouwdoeleinden.

Het militaire belang van Saqsaywaman, kwam duidelijk naar voren in 1536 toen Manco Inca Cusco belegerde. De meeste gevechten vonden plaats in en rondom Saqsaywaman aangezien degene die controle had over Saqsaywaman ook controle had over Cusco. Saqsaywaman was destijds meer een fort wat ondersteund wordt door het feit dat torens op de top stonden alsmede een reeks andere gebouwen. 

Aanwijzingen hiervoor en restanten hiervan zijn gevonden tijdens de opgravingen die gedaan zijn op locatie.

Meer bewijs is terug te vinden in de beschrijvingen van Pedro Sancho die het complex bezocht voor de belegering. Hij beschreef het complex als een doolhof met een groot aantal opslagruimtes die gevuld waren met een grote variëteit aan voorwerpen inclusief militaire voorwerpen en wapens. Ook waren er gebouwen met grote ramen van waar je uitzicht had over de stad. Helaas is er van deze gebouwen niets meer over aangezien deze al vele jaren compleet verwoest zijn.

Het meest bekende deel van Saqsaywaman is de grote binnenplaats oftewel het terras met de drie aangrenzende terrasmuren. Het biedt plaats aan duizenden mensen en was bij uitstek geschikt voor ceremonies. De stenen die gebruikt zijn voor het bouwen van de muren behoren tot de grootste die gevonden en gebruikt zijn in periodes voor de Spaanse overheersing. De extreem hoge mate van precisie waarmee de muren gebouwd zijn en hoe de stenen in elkaar passen is nergens anders teruggevonden op het Amerikaanse continent. De stenen passen zo perfect in elkaar dat er niet eens een vel papier tussen past. 

Men veronderstelt dat de hoge mate van precisie in combinatie de afgeronden hoeken, de manier waarop de vormen in elkaar passen en de manier waarop de muren naar binnen leunen ervoor gezorgd heeft dat de muren de vele zware aardbevingen die Cusco getroffen hebben, overleefd hebben. De langste van de drie muren is ongeveer 400 meter lang. De muren zijn ongeveer 6 meter hoog en op basis van schattingen veronderstelt men dat er ongeveeer 6.000 kubieke meter steen in verwerkt is. Schattingen voor het gewicht van het grootste rotsblok lopen uiteeen van 128 ton tot 200 ton.