Buitenlandervaring: Lima

Onderdeel van de reis naar Peru was een tour door het stadscentrum van Lima. Het stadscentrum heeft veel oude koloniale Spaanse invloeden. Een van de pleinen die zeker een bezoekje waard zijn, is het Plaza San Martin.

De inwijding van het Plaza San Martin gebeurde in 1921 tijdens de viering van 100 jaar onafhankelijkheid in Peru. Op het centrale deel van het plein zie je een groot standbeeld ter ere van generaal Jose de San Martin gemaakt door de Catalaanse beeldhouwer Mariano Benlliure. Aan dit plein liggen enkele belangrijke gebouwen waaronder het voormalige hotel Bolivar wat tot ongeveer het jaar 2000 met meest chique en elegante hotel van Peru was en ook de Club Nacional. Club Nacional is de plaats waar de elite van Lima graag samenkomt.

Verder is er het Plaza Mayor. Hier heeft Francisco Pizarro Lima gesticht en is in 1821 de onafhankelijkheid uitgeroepen. Aan het plein liggen het Presidentiële Paleis, het gemeentehuis van Lima, de Kathedraal en het paleis van de aartsbisschop.

Daarnaast is zeker het Convento de San Francisco (Klooster van de heilige Sint Franciscus) een bezoekje waard. Het klooster ligt op loopafstand van het Plaza Mayor en is in 1991 op de Unesco Wereld Erfgoedijst geplaatst. Naast een kerk en een klooster bevat het complex ook een bibliotheek en catacomben. Deze catacomben dienden tevens als Lima’s eerste begraafplaats tot 1808 toen er een begraafplaats buiten de stad in gebruik genomen werd. De catacomben werden ontdekt in 1943 en men vermoedt op basis van schattingen dat er ongeveer 70.000 mensen begraven zijn.

Het klooster werd ingewijd in 1673, terwijl de bouw pas voltooid werd in 1774. De kerk is beroemd vanwege de Spaanse Baroque architectuur. Het uit graniet opgetrokken toegangsportaal heeft als inspiratie gediend voor vele andere kerken inclusief de Merced kerk. De kluizen van het centrale deel van de kerk alsmede de twee zijdelen (ook wel schepen genaamd) zijn geschilderd in de zogenaamde Mudejar stijl wat een mix is van Moorse en Spaanse stijlen. Het hoofdaltaar is volledig uit hout gesneden en de gangen van het belangrijkste deel van het klooster zijn ingelegd met tegels afkomstig uit Sevilla van rond 1620.

De bibliotheek is wereldberoemd en bezit ongeveer 25.000 antieke teksten. Sommige van deze antidateren de koloniale periode. Enkele noemenswaardige boeken in de collectie zijn het eerste Spaanse woordenboek, gepubliceerd door de Koninklijke Spaanse Academie en een Bijbel van 1571-1572 die gedrukt was in Antwerpen. Naast een uitgebreide collectie boeken bezit het klooster ook een collectie schilderijen waarvan enkele afkomstig zijn uit de school van Peter Paul Rubens.

Het klooster bestond oorspronkelijk uit zeven delen te weten: de binnenplaats, St Bonaventure, St Franciscus Solanus, Pepertuin, de Ziekenzaal, Noviciaat en de Derde Orde. Tijdens de aanleg van Avenida Abancay in de jaren 1940 zijn delen van het klooster inclusief St Bonaventure gesloopt en de Derde Orde werd daardoor gescheiden van de rest van het klooster.

Een deel van het St Franciscus klooster werd in 1841 gedoneerd aan de Stichting Algemeen Welzijn en werd onderdeel van het Ruiz Dávila Gasthuis. Een ander deel wordt momenteel gebruikt door de Peruviaanse Landelijke Politiedienst.

Een leuk detail is overigens dat veel oude gebouwen in Lima aan de buitenkant houten balkons hebben. Deze balkons hebben wel iets weg van Franse balkons en zijn veelal volledig “dicht”. Je kunt namelijk wel van binnen naar buiten kijken maar niet altijd van buiten naar binnen. Het was destijds namelijk gebruikelijk voor vrouwen om zich niet in het openbaar op straat te begeven. Via deze balkons konden zij dan echter toch zien wat er zich op straat afspeelde en iets van het openbare leven meekrijgen zonder dat ze in het openbaar gezien werden.